Pluimvee- en zorgboerderij: 'bio is de toekomst'

De opa en oma van pluimveehouder Gerry Mans uit Tungelroy hadden een gemengd bedrijf met varkens, melkvee en pluimvee. Het bedrijf ging iedere keer over van dochter op dochter. 'Maar Jos en ik hebben twee zonen, dus dat gaat helaas niet', lacht Gerry.

De vader van Gerry, Pièrre Verdonschot (93) helpt nog vijf dagen per week mee op het bedrijf. De zoons van de familie Mans hebben vooralsnog geen interesse in het overnemen van het bedrijf, dus Gerry is in haar nopjes met het feit dat een van haar zoons onlangs een vriendin kreeg die de boerderij fantastisch vindt. 'Dus wie weet krijgen we toch nog opvolgers.'

Gerry Mans leerde in 1983 buurjongen Jos Mans kennen. Jos deed de HTS, werktuigbouwkunde. 'Door Jos ben ik de MAS in Roermond gaan doen en daarna de Praktijkschool in Horst.' Op school had ze al een sterke voorkeur voor pluimvee.

Over op scharrel

In 1986 ging Gerry Mans in maatschap met haar ouders. Ze hadden in die tijd ruim 11.000 batterijhennen en 15 melkkoeien. In 1988 zegde Jos Mans zijn fulltime baan op en ging in de maatschap bij zijn vrouw en haar ouders. Jos Mans: 'Wij kregen alle ruimte om het bedrijf door te ontwikkelen, dus we besloten in 1988 om een nieuwe stal te bouwen voor 7.500 scharrelhennen. Hiervoor werd een oude stal gesloopt en een stal herbouwd. In 1989 was deze nieuwe stal klaar.'

Reden om de stal te bouwen, was dat familie het batterijverbod al aan zag komen. 'Ik vergeet nooit meer de datum waarop we de eerste Isa Brown-hennen opgezet hebben, dat was 25 april 1989. De voerprijs was ruim 55 gulden per 100 kilo en we kregen nog geen 10 cent per eitje.'

Samen met enkele collega's zette Gerry Mans in 1988 de studieclub scharrelhennen voor Limburg op, die overigens nog steeds bestaat. In 1992 werd een nieuwe scharrelstal voor 8.000 hennen gebouwd waarmee de familie op in totaal 20.000 hennen kwam. 'Onze eierhandelaar zei in die tijd: nu heb je tot je pensioen genoeg kippen om voldoende inkomen uit te halen. We weten inmiddels beter', vertelt Jos Mans.

Dekalb-hennen

In 2003 groeide het bedrijf naar 45.000 scharrelhennen. In 2007 schakelden Jos en Gerry Mans om van scharrel naar volière en groeiden ze naar 70.000 volièrehennen op een volièresysteem van Jansen Poultry Equipment. 'Wij hebben sinds enkele jaren, naast de Lohmann LSL-Lite, ook de witte Dekalb hen. Zij legt lichtere eieren met een goede schaalkwaliteit.' De Dekalb-hennen presteren ruim één jaar boven de 90 procent productie.

In 2006 was Jos Mans termijn als LLTB-bestuurder voorbij en had de familie een nieuwe uitdaging nodig. 'Opeens kwam de boerderij van onze buurman aan de Dupesweg te koop en buurmans grond is natuurlijk maar één keer te koop', vertelt Gerry Mans. De familie besloot om de boerderij te kopen en bij de gemeente een bestemming multifunctioneel agrarisch bedrijf voor dat perceel aan te vragen.

Gerry Mans liep in 2008 eens een paar dagen mee bij een zorgboerderij in de regio. 'En dat opende mijn ogen, eerlijk gezegd. Ik dacht: wauw, is dit ook werken? En ik had ook nog een enorme klik met de oudere mensen die verzorgd werden.'

Zorgboerderij Ingelshof

Vandaar dat de familie besloot om in 2008 met zorgboerderij Ingelshof te beginnen. Het is tevens een groepsaccommodatie met dertig slaapplaatsen, die in het weekend verhuurd wordt. Verder zijn op deze locatie Brandrode zoogkoeien gehuisvest.

In 2015 besloot de familie om aan één volièrestal een overdekte uitloop met doorzichtige platen te maken, zodat de uitloop heel licht is. Sindsdien mogen de eieren verkocht worden onder het Beter Leven-keurmerk 1 ster. Jos Gerry Mans: 'We zagen het snavelkapverbod aankomen en hadden het idee dat in stallen met meer ruimte en afleiding de hennen minder pikkerij zouden vertonen. Dit bleek inderdaad zo te zijn, dus wij hebben in die stal sinds 2015 onbehandelde hennen.'

Afbouw aantal hennen

In 2017 werd het aantal volièrehennen iets afgebouwd tot 66.000, in verband met asbestsanering en sloop van een verouderde stal. Van een andere stal werd de ruimte ingericht als nieuw eierlokaal, kantine en hygiënesluis.

Ter vervanging van de inmiddels gesloopte stallen loopt nu een omgevingsvergunningsprocedure voor een biologische pluimveestal. 'De biologische sector zien wij toch als de toekomst. Verder past een biologische stal ook bij onze zorgtak. Je wil als boerenbedrijf toch zoveel mogelijk produceren wat de maatschappij van je vraagt', aldus Gerry Mans.