Dierenwelzijn nieuw verdienmodel dierenarts

De veearts van de toekomst moet zijn boterham verdienen met dierenwelzijn. Dat was een van de weinige stellingen waarover niet veel verschil van mening was, tijdens het debat over de toekomst van de veehouderij op de Diergeneeskundige Faculteit in Utrecht.

Deze debatserie startte in juni met het onderwerp antibiotica. Dinsdagmiddag 4 december kreeg het forum een vervolg met het onderwerp dierenwelzijn. 'De meest geschikte persoon om dierenwelzijn op de boerderij te vergroten, is de praktiserende dierenarts', aldus hoogleraar diergedrag Saskia Arndt.

Studenten klaarstomen

'Hier op de Faculteit Diergeneeskunde proberen wij studenten voor dit doel zo goed mogelijk klaar te stomen. Ik weet dat dierenartsen al hun best doen, maar nog niet aan dierenwelzijnsprestaties verdienen. Geld dat de veehouder aan de dierenarts moet betalen en weer moet kunnen doorberekenen in de prijs van de producten.'

Met deze conclusie besloot de hoogleraar het diergeneeskundedebat, dat onder leiding stond van documentairemaker Marijn Frank, bekend van het programma Keuringsdienst van Waarde. Ook de aanwezigen in de zaal werden betrokken bij de discussie.

Betalen voor dierenwelzijn

Varkenshouder Gerald Deetman, bekend van het Vallei Varken, en pluimveehouder Marcel Kuijpers, initiatiefnemer van het Nieuw Gemengd Bedrijf, vertegenwoordigden vernieuwende duurzaamheids- en dierenwelzijnsinitiatieven. Zij bleken het maar ten dele eens met de stelling dat weliswaar iedereen voor meer dierenwelzijn is, maar dat er niet meer voor wordt betaald.

Deetman: 'Ik wil niet iedereen over een kam scheren. Een aantal wil best wel betalen. Consumenten kunnen ons enorm helpen het proces op gang te brengen. Ons Vallei Varken-concept staat goed op de rails, maar kan in no time vertienvoudigen.'

Uitzonderlijke schaalgrootte

Pluimveehouder Marcel Kuijpers is van mening dat extra dierenwelzijnseisen niet ten koste hoeven te gaan van de marge. Zijn Nieuw Gemengd Bedrijf kenmerkt zich onder andere door uitzonderlijke schaalgrootte.

'Door op het Nieuw Gemengd Bedrijf ook te slachten, verbeteren we het dierenwelzijn en tegelijkertijd de efficiëntie, omdat er geen transport naar het slachthuis nodig is. Een ander voorbeeld: investeren in kippen met een hogere weerstand verbetert niet alleen het welzijn, maar verlaagt ook de kosten voor diergezondheid. Je doet iets voor de dieren en voor efficiëntie. Ik ken wel twintig van dit soort voorbeelden.'

De afstand tussen het varken en de knakworst is te groot geworden, luidde een volgende stelling. Moet de consument zich meer in het onderwerp verdiepen en wordt er dan een bewustere keuze gemaakt? Die kans is niet groot, betoogde Marieke Adriaanse, universitair hoofddocent Sociale Wetenschappen aan de Universiteit Utrecht.

'Impulsief handelen'

'In de supermarkt handelt de consument niet rationeel, maar impulsief en op basis van gewoonte. Van de consument wordt verwacht dat hij zich verdiept in allerlei thema's zoals kinderarbeid, gezond leven, minder milieubelasting, CO2-footprint én dierenwelzijn. Dat is te veel gevraagd.'

Bewustwording ontstaat pas echt als de consument het slachtproces van dichtbij heeft bekeken. Een stelling die debatleider Marijn Frank uit eigen ervaring kon toelichten. Zij maakte de documentaire 'Vleesverlangen', waarin ze vertelt wat haar bezoek aan het slachthuis met haar heeft gedaan.

Voor vicevoorzitter Anne Hilhorst van Wakker Dier lijdt het geen twijfel: 'In de toekomst schamen we ons dat we productiedieren hebben gehouden en geen aandacht hebben gehad voor de intrinsieke waarde van het dier.'

Meningen over megastallen

De meningen liepen zeer uiteen in een zaal gevuld met diergeneeskundestudenten, praktiserend dierenartsen, veehouders en geïnteresseerde burgers. Een misverstand ontstond toen een ambtenaar van het ministerie van LNV in de zaal veehouders ervan betichtte dieren te veel als dingen te gaan zien, naarmate de schaalgrootte toeneemt.

'Ik voel me niet aangesproken', reageerde Kuijpers van het Nieuw Gemengd Bedrijf. 'Wij houden de kippen bewust in kleine groepen van maximaal vierduizend dieren, kuikens maximaal zesduizend.' Met megastallen kun je beter aan dierenwelzijn doen, bleek dan ook een stelling waarover de meningen zeer uiteen liepen.

Bij de start van het debat had decaan Wouter Dhert van de faculteit Diergeneeskunde het al aangestipt: 'We hebben de taak om de samenleving uit te leggen hoe de veehouderij te werk gaat. Tegelijkertijd moeten we ook naar de samenleving luisteren.' De debatserie van de Faculteit Diergeneeskunde vormt het podium voor dit proces.