'Stalvoeren in najaar is zeker het overwegen waard'

Wakkert de 65 procentnorm het bewustzijn onder melkveehouders aan?

'Dat er in 2025 minimaal 65 procent eiwit van eigen grond moet komen, versterkt het bewustzijn. Steeds meer boeren weten ook beter waar ze nu staan en vragen zich openlijk af hoe ze aan verbetering kunnen werken.'

Voor heel intensieve bedrijven wordt die 65 procent eiwit van eigen land erg lastig, zo niet onhaalbaar

Tim van Noord, projectbegeleider van het netwerk 'Eiwit van eigen Land'

Wanneer doe je het goed als het gaat om procent eiwit van eigen grond?

'Voor echt intensieve bedrijven is de 65 procentnorm heel lastig, zo niet onhaalbaar. Maar bedrijven die onder de 15.000 kilo melk per hectare zitten, moeten de norm kunnen halen. En nog extensievere bedrijven moeten duidelijk hoger kunnen scoren, tot boven de 80 procent.'

Dat gebeurt nog lang niet op veel bedrijven. Waarom niet?

'Bijvoorbeeld omdat het herfstgras niet of onvoldoende wordt benut. De afgelopen twee jaar werd het soms zelfs letterlijk weggegooid, terwijl hooi of droog gras in balen bijvoorbeeld prima in het rantsoen past. Het eiwit daarvan is namelijk vaak bestendiger dan wanneer je herfstgras normaal inkuilt.'

Hoe kun je verder werken aan een betere eiwitbenutting?

'Vers gras laat zich het beste benutten. Weiden dus of stalvoeren. Dat laatste zorgt voor de minste verliezen en dus de beste benutting. Voor veel bedrijven is stalvoeren, zeker in het najaar, een serieuze overweging waard. En melkveebedrijven die na 120 dagen weiden hun koeien zo snel mogelijk weer naar binnen doen, laten een kans liggen om dat laatste eiwit buiten goed te benutten.'

En eiwit extra bijvoeren of juist niet?

'Als het eiwitaandeel daalt en het qua melkproductie niet echt loopt, wordt al snel aan eiwitrijker voeren gedacht. Maar energierijker voeren werkt, met name in grasrijke rantsoenen, vaak beter en is meestal ook nog eens kostprijstechnisch aantrekkelijker.'

Mais bijvoeren heeft niet de voorkeur?

'Met mais is niets mis, maar in grasrantsoenen hoeft het niet als 'oplossing' te worden gezien. Ik vraag boeren vaak bewust na te denken over het type gras dat nodig is voor het rantsoen. Daar hoort bij dat je goed nadenkt over welk tijdstip je wat maait, hoe je bemest en wanneer je inkuilt of wanneer je juist het gras voor balen of brok droogt. Kortom: probeer de problemen die gras met zich meebrengt, op te lossen met gras.'