Droogtestress ligt bij suikerbieten op de loer

Met de aanhoudende droogte hebben bieten het zwaar en met de huidige 14-daagse verwachtingen zullen de problemen verder toenemen. ‘Alle mindere plekken in een perceel zijn nu zichtbaar’, meldt Suiker Unie. ‘Daar waar vochtgebrek niet aan de orde is, groeien de bieten zeer goed.’

Het bietengewas heeft vooral nu een grote vochtbehoefte. Water is niet alleen noodzakelijk voor de chemische reacties in de plant, maar ook voor het transport van voedingsstoffen en voor het handhaven van de vochtspanning, die de stevigheid van de weefsels bepaalt.

Om aan de grote vochtbehoefte te voldoen, ontwikkelen bieten onder gezonde omstandigheden een uitgebreid en diep wortelstelsel. Daardoor is er bij suikerbieten niet snel sprake van een vochttekort in de plant. Wanneer er sprake is van langdurig vochttekort, zal de groei van de bladeren afnemen. In het blad zal de biomassaproductie minder worden, doordat de huidmondjes sluiten en minder kooldioxide opnemen.

Overeind komen

De schade blijft beperkt zolang het bietengewas, dat overdag slap hangt, ‘s nachts weer overeind kan komen. Zodra dat niet meer het geval is, zal er onherstelbare schade aan het bladapparaat ontstaan. Bij ernstige droogtestress zal het blad gaan ver­welken en kan verbranding van het blad optreden. In een dergelijke situatie neemt de productie sterk af.

Op de meeste percelen in de kleigebieden is de droogtestress op dit moment nog beperkt. Slaphangen of slapende bieten kunnen een gevolg zijn van droogte, maar het begint vaak op plekken waar het wortelstelsel van de suikerbieten is aangetast.

In het zuidoosten ‘slapen’ vele percelen ‘slapen’ overdag, maar trekken gedurende de nacht nog bij. Dat is veelal ook het geval op de veen- en zandgronden in Drenthe en Groningen. In het midden Drenthe heeft een derde deel van de bieten het erg moeilijk en wordt het blad dof van kleur.