Enorme spreiding eiwitbenutting van eigen land

Dat komt naar voren in het project 'Eiwit van eigen land' van ZuivelNL op basis van de Kringloopwijzer onder een groep van grofweg duizend melkleveranciers aan Royal Bel Leerdammer uit West- en Oost-Nederland. Zij komen gemiddeld op 60 procent eigen eiwit. De variatie is echter groot.

Die variatie komt als voorbeeld ook naar voren in de vergelijking tussen de 10 procent ondernemers met meeste eiwitbenutting uit eigen voer en de laagste 10 procent bij de intensiteit tussen de 17.500 kilo en 20.000 kilo melk per hectare.

Eigen voer

De 10 procent beste bedrijven halen hier gemiddeld 74,9 procent van het eiwit uit eigen voer, de 10 procent slechtste komen niet verder dan 37,1 procent. 'De 10 procent besten hebben de koeien duidelijk meer buiten gehad dan de 10 procent laagste', zegt Barend Meerkerk van PPP Agro Advies, een van de begeleiders van dit project.

'Een ander groot verschil zit hem in de graslandopbrengst, met 13.592 kilo droge stof per hectare bij de hoogste en 9.123 kilo bij de 10 procent laagste.'
De eiwitaankoop, omgerekend naar de aankoop van tonnen soja per miljoen kilo melk, scheelt 37 ton tussen de groep slechtste en de groep besten. 'Omgerekend naar hectares kom je dan op 10 hectare uit. Dat heeft een enorme impact op de carbon-footprint. In de toekomst wordt het steeds belangrijker om de aanvoer van eiwit uit derde landen te beperken', legt Meerkerk uit.

Royaal

De verschillen komen volgens hem met name door variaties in benutting en ruwvoermanagement. 'Sommige ondernemers zitten royaal wat betreft eiwit in het rantsoen. Durf je die laatste kilo eiwit weg te laten of niet? Hoe scherp wil je voeren? Ook wordt niet overal even efficiënt met de ruwvoerwinning omgesprongen. Zijn machines goed afgesteld en wordt op het juiste moment geoogst?', stelt Meerkerk.

Ook ziet hij verschillen in begrazing. 'Op het ene perceel staan nog volop bossen en zijn de koeien al weg, terwijl het gras op het andere perceel mooi kort is afgevreten.'