Uitzondering voor seizoencontracten

Eerder is in de WWZ afgesproken dat er maximaal drie contracten in twee jaar mogen worden aangeboden. Daartussen moet een onderbreking van zes maanden zitten. Voor telers is dat een lastige bepaling. Veel werkgevers in de open teelten werken met seizoengebonden krachten. De werkzaamheden komen vaak meerdere keren per jaar terug.
Als tijdelijke krachten drie keer per jaar een aantal maanden werken, dan zit de werkgever al snel aan het maximale aantal van drie contracten en moet hij de werknemer bij een vierde contract in vaste dienst nemen, terwijl daar feitelijk geen vast werk voor beschikbaar is. Afscheid nemen van krachten die al ervaring hebben met het werk en het bedrijf is voor een werkgever vaak een vervelende optie.
De werkgeversorganisaties hebben ervoor geijverd om een uitzondering op deze bepaling in de WWZ te krijgen. Dat is gelukt. De onderbreking is voor een aantal seizoenfuncties die in de cao Open Teelten worden genoemd, geen zes maanden meer maar drie maanden. Dat geeft de werkgever de mogelijkheid om de werknemer drie contracten van drie maanden aan te bieden.
In totaal kan de werknemer dan negen maanden werken. Na een onderbreking van drie maanden kan de cyclus weer opnieuw beginnen.
De uitzondering die is vastgelegd in de cao, is ingegaan per 1 juli 2016. Deze regeling geldt voor de volgende functies: assistent-medewerker 1 en 2, medewerker 1 en 2 en medewerker huishoudelijke dienst.
Het is van belang om in de arbeidsovereenkomst op te nemen dat het seizoenfuncties betreft die vallen onder de uitzondering op de WWZ. Deze uitzondering geldt niet voor de transitievergoeding.

Langere contracten

Er zijn contracten die seizoenmatig zijn, maar langer dan negen maanden. Er mogen maximaal drie contracten worden overeengekomen in een periode van maximaal 36 maanden. Daarna moet de werknemer in vaste dienst komen. Omdat er vaak geen werk is om een werknemer het volledige arbeidsjaar in dienst te nemen ,is er een nieuwe mogelijkheid gecreëerd.
In de derde periode bespreken werkgever en werknemer de invulling van het verdere dienstverband. Daarbij kunnen ze overeenkomen dat een contract voor twaalf maanden wordt gesloten, maar dat de werknemer bijvoorbeeld twee maanden van het jaar niet hoeft te komen. De werknemer compenseert die uren van de twee afwezige maanden tijdens de tien werkmaanden. De compensatie vindt plaats op basis van het jaarurenmodel.