Zorg experimenteert met doelenkaarten

Michiel ElandsTerwijl de problemen rond het persoonsgebonden budget (pgb) de gemoederen in het hele land bezighouden, plukt zorgondernemer Jan Kees van Gaalen in Zeeuws-Vlaanderen de wrange vruchten. ‘Tot nu toe wachten we nog op 15.000 euro aan pgb-gelden van de Sociale Verzekeringsbank. Het is een complete chaos. In januari krijg je het pgb van een cliënt niet gestort, in februari wel en in maart weer niet.’
En dat terwijl het in financieel opzicht doorgaans prima loopt bij Binnenste Buiten. Sinds de oprichting in 2007 schrijft de familie Van Gaalen zwarte cijfers. ‘En we groeien met de zorgtak nog ieder jaar met 20 procent. We hebben doordeweeks nog meer plekken beschikbaar. Zaterdag is het hier al volle bak.’
De zorgboerderij is vooral uit idealisme opgericht, vertelt de eigenaar, die nog een baan in het onderwijs heeft. ‘Het gaat ons niet zozeer om geld verdienen, maar om betekenis te geven aan het leven van jongeren.’
Binnenste Buiten biedt dagbesteding aan ongeveer dertig cliënten tussen de 5 en 25 jaar. De problematiek loopt uiteen van het syndroom van Down tot autisme.
‘Leeftijd hoeft tijdens de dagbesteding geen issue te zijn. Een kind van vijf met autisme kan prima aansluiting vinden met een jongvolwassene die verstandelijk beperkt is’, schetst Willemien van Gaalen, die samen met haar ouders in de vof zit. ‘We proberen alle jongeren plezier te laten beleven aan het buitenleven en tegelijkertijd sociale vaardigheden te ontwikkelen.’
Samen met zorgboerderij De Akkerwinde in Nisse heeft de familie een registratiemethode ontwikkeld van de verleende zorg en de resultaten. Willemien van Gaalen geeft tekst en uitleg bij de doelenkaarten: ‘Neem een eenvoudige taak als de konijnen water geven. Zo’n taak is helemaal uitgesplitst in deeltaken. We kunnen van iedere cliënt vervolgens eenvoudig aanklikken welk onderdeel goed gaat en welk niet.’

Tijdwinst

De onderneemster wijst op de uitgebreide reguliere rapportage van de verleende zorg. ‘Met de doelenkaart boeken we een enorme tijdwinst. Elke begeleider kan online de rapporten invullen. We kunnen precies de ontwikkeling van cliënten zien en ook het thuisfront toegang geven tot delen van de registratie.’
Verbeterpunten zijn er ook. ‘Met dit systeem kunnen alle deelnemende zorgboerderijen taken uitwisselen, maar dat gebeurt amper. Zo hebben wij allemaal doelenkaarten beschreven die met dierverzorging te maken hebben en De Akkerwinde heeft meer huishoudelijke taken. Hoe meer zorgboeren informatie delen, hoe makkelijker het gebruik wordt.’
Cliënten kunnen eventueel worden beloond met een certificaat als ze bepaalde taken tot een goed einde hebben gebracht.
‘Dat doen we nog niet’, zegt Willemien van Gaalen. ‘Als iemand de pony heeft geborsteld, moet je dan een certificaat uitreiken? Wij willen met ons team eerst bespreken voor welke taken een certificaat wordt uitgereikt. Dan denk ik vooral aan sociale vaardigheden. We proberen de doelen in ieder geval zo te stellen dat jongeren veel successen behalen.’
De doelenkaart komt uit de koker van het Interreg-project ‘Samen TeRug de bOer op (STRO)’ en is beschikbaar via ZLTO. Binnen dit Vlaams-Nederlandse project was de ambitie om cliënten grensoverschrijdend uit te wisselen via een cliëntmatchingssyteem.
‘Deze uitwisseling is helaas niet van de grond gekomen. De zorg is bij Belgische boeren meer het bieden van een plek op de boerderij. In Nederland is het een serieuze neventak, bij ons zelfs de hoofdtak’, merkt Jan Kees van Gaalen op.
De zorgboer ziet nog volop kansen om in het zuiden van Nederland cliënten uit te wisselen of op gemeenteniveau. ‘We hebben in feite een eenvoudige zoekmachine nodig met cliënten die bepaalde zorg nodig hebben en zorgboerderijen die bepaalde zorg bieden. Als het stof wat is neergedaald rond de nieuwe Wmo en de pgb-gelden, kunnen we nog eens kritisch naar de mogelijkheden kijken.’