Boer zoekt vrouw

Het is de eerste keer dat ik me op deze plek uitlaat over het televisieprogramma van de KRO, Boer zoekt vrouw. Afgelopen zondag was de laatste uitzending van seizoen 8 met de boeren Geert, Theo, Tom en Jan en akkerbouwer Berti uit Zeeland.
Ruim 4 miljoen kijkers, dat is één op de vier Nederlanders, baby’s en peuters meegerekend, keken naar de belevenissen van de boeren en hun partners. Dat is veel. Een beetje PR-functionaris kijkt likkebaardend naar dit soort cijfers. Er zijn maar weinig reclame boodschappen met dit bereik.
Maar wat ooit begon als een tv-programma met pure, authentieke mensen, zoals boeren en tuinders zijn, en met een inkijkje in de werkzaamheden op een boerenbedrijf, is onder invloed van de media, buiten de KRO om, een media-event geworden dat van de deelnemende boeren een karikatuur dreigt te maken.
Dit fenomeen zien we vaker in onze wereld. Televisiemakers kiezen boeren voor hun boodschap vanwege hun authentieke gedrag, hun soms korte, maar eerlijke mening en visie, hun betrouwbare aard en de dicht bij de natuur-beleving, maar uiteindelijk worden ze geportretteerd vanuit een grootstedelijk perspectief en met een beetje pech een karikatuur.
Yvon Jaspers doet het goed. Zij is zich, bleek ook tijdens De Wereld Draait Door (DWDD) afgelopen maandag, zeer bewust van de impact die televisie heeft op het leven van de deelnemende boeren en boerinnen. Zij straalt zelf één en al integriteit uit en is daarmee een gewaardeerd ambassadeur van onze sector.
Dan is het balen als Privé, Twitter en ook Lucky TV (DWDD) de boeren respectloos wegzetten. ‘Heftige reacties’, zei boer Geert, ‘maar mij krijgen ze niet. Ik ben gelukkig met Hetty.’ Zo is het maar net. Dat is ook een aspect van de boerenmentaliteit. Wij zijn niet zomaar verslagen. Ons krijg je er niet onder, hoe criticasters van de landbouw ook hun best doen!

Hans Huijbers