kVEM-opbrengst, het nieuwe melkquotum

Melkveehouder Jan Nieuwenhuizen van Newhouse Farm in Zevenhoven melkt 120 koeien en heeft zo’n 50 hectare gras en ruim 10 hectare maïs. ‘Grond bijkopen is kostbaar’, stelt hij. ‘Dus streven wij naar hogere voederwaardeopbrengsten op de beschikbare hectares en een optimale samenstelling van het voerrantsoen.’
Nieuwenhuizen speurt al jaren naar cijfers en teeltinformatie rondom ruwvoer voor hogere opbrengsten in kilo’s en kwaliteit. Hoogwaardig ruwvoer ligt aan de basis van gezondere dieren en hogere melkopbrengsten.
‘We hebben een productieniveau bereikt van ruim 11.500 kilo melk per koe en zien nog steeds mogelijkheden om verder te groeien. Veehouders letten al decennia scherp op hun fokkerijprogramma, maar eigenlijk vraagt de ruwvoerteelt om een net zo zorgvuldige aanpak. Een uitgebalanceerd graslandbeheer, aangevuld met een bijpassende maïsteelt, is minstens zo belangrijk.’
De ondernemer kiest steevast voor maïsrassen en graslandmengsels uit het LG Animal Nutrition-voederwaardeprogramma van Limagrain. De Beer: ‘Het gaat niet enkel om landbouwkundig sterke rassen met een hoge drogestofopbrengst, maar ook steeds meer om een betere benutting in de koeienpens’, vertelt hij.

Energiedichtheid

‘Onze grasmengsels- en maïsrassen zijn specifiek veredeld op belangrijke melkdrijvende voederwaardeparameters en bezitten daarmee een hoge energiedichtheid per kilo droge stof. Voederproeven door het veevoedingsinstituut Schothorst Feed Research tonen de meeropbrengst in melk aan. Onze genetica heeft een beduidend hogere NDF-verteerbaarheid en haalt dus extra energie uit vezels. Dat geeft meer melkdrijving in het rantsoen’, legt De Beer uit.
‘Meten is weten,’ zegt Nieuwenhuizen. ‘En gissen is missen’, vult De Beer aan.
De melkveehouderij is best complex, constateert de melkveehouder. ‘Veel factoren spelen een rol en grijpen op elkaar in. Daarom wil ik steeds de uitgangssituatie weten, daar samen met de dierenarts, de voeradviseur, Limagrain en andere deskundigen een planning op maken en waar nodig tussentijds bijsturen. De resultaten in de Kringloopwijzer worden het meest beïnvloed door de zwakste schakel. Die wil ik dus verbeteren.’

Verschillende aanpak

De aanpak verschilt per bedrijf, merkt De Beer op. ‘Er is geen formule die een-op-een kan worden gekopieerd. Waar het om gaat is dat wij de bijpassende rassengenetica en grasmengsels bieden, de bouwstenen waarmee de ondernemer aan de slag kan. De één zoekt iets extra’s in de maaiopbrengst of in grasklaver, de ander in extra structuur.’
Dat laatste geldt ook voor Nieuwenhuizen. Om minder luzerne en stro te gebruiken als ‘prik’ in het voer voor een betere verteerbaarheid van het rantsoen, zoekt hij naar rassen met een hoge opbrengst en kwaliteit, maar ook maximale structuurwaarde. ‘Zo kom ik tot smakelijk ruwvoer dat aansluit bij de behoefte van mijn koeien.’
De Beer merkt dat het kwaliteitsbewustzijn bij ondernemers duidelijk toeneemt. ‘Het besef dringt door dat de voederwaardeopbrengsten per hectare steeds belangrijker worden.’