Richten op innovatie en showroom van de wereld

De term ‘geopolitiek’ is het afgelopen jaar veel opgedoken in de land- en tuinbouw. De Russische annexatie van de Krim, het daaropvolgende drama in Oekraïne en vooral de daaruit voortvloeiende boycots tussen Rusland en de EU roepen de vraag op of we ons met de Nederlandse agrarische uitvoer niet al te veel afhankelijk hebben gemaakt van de export van eindproducten naar dat deel van de wereld. Een klein verlies aan afzet leidt tot een forse daling van de omzet. Vooral de perentelers ondervinden dat.
Ook de situatie in het Midden-Oosten en hier en daar in Noord-Afrika blijft explosief. Een groeiende bevolking met weinig werk, afhankelijkheid van voedselimporten en toenemende waterproblemen roepen de vraag op wie die buren van Europa de komende decennia gaat voeden. Kunnen wij ze helpen met uitgangsmateriaal, kennis en productiemiddelen? Of gaan ze steeds meer goedkope basisproducten van ons kopen? En zou Europa zich meer op dergelijke basisproducten moeten richten, of vooral op meer luxe producten voor de welvarende middenklasse in opkomende landen in Azië? En betalen die voor onze duurzaamheidseisen, of alleen voor voedselveiligheid?
Sommige groepen consumenten lijken steeds meer belang te hechten aan lokale authenticiteit. Als reactie op de sterke globalisering. Kan Nederland die naar meer lokale productie strevende regio’s helpen met de opbouw van hun productiecapaciteit? Of helpen we dan de concurrentie in het zadel?
Ik, als econoom, zie in deze ontwikkelingen een trade-off, een noodzaak tot afruil in de strategie van de Nederlandse agrarische sector: zetten we de schaarse innovatie- en managementcapaciteit in op de export van productiemiddelen, uitgangsmateriaal en kennis, of moet de nadruk liggen op een zo groot mogelijke export? En over welke producten voor welke markten hebben wij het dan? Basisproducten om de wereld te voeden of luxere en duurzamere (merk)producten voor de middenklasse en hoger? Is de veronderstelling wel juist dat we door het exporteren van kennis en toegevoegde waarde in plaats van basisproducten minder afhankelijk worden van geopolitieke ontwikkelingen?
Of is de afruil minder scherp dan economen denken en is er juist synergie? Is de Nederlandse primaire sector het innovatielaboratorium en de showroom van de exporteurs van machines, uitgangsmaterialen en kennis?

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Zaterdag
    14° / 8°
    20 %
  • Zondag
    15° / 6°
    20 %
  • Maandag
    11° / 7°
    95 %
Meer weer