Laat het kalf niet verdrinken

Met het begin van het nieuwe jaar komt het einde van het melkquotum in zicht. Dankzij de afschaffing van het quotum op 1 april mogen melkveehouders meer zuivel gaan produceren. Dat zorgt voor kansen binnen de zuivelsector, maar voor problemen in de kalvermesterij.
In aanloop naar de afschaffing van het quotum worden steeds meer kalveren geboren. Ongeveer 30 procent van die kalveren wordt gebruikt ter vervanging van de melkveestapel. Bijna 70 procent komt terecht in de vleesveesector, waaronder de kalverhouderij. Het gevolg is een enorm overaanbod aan kalveren.
Ook het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid brengt problemen voor de kalvermesterij met zich mee. Terwijl kalverhouders in lidstaten als Frankrijk, België en Polen onder het nieuwe GLB recht blijven houden op de gekoppelde premie, verdwijnt de regeling voor Nederlandse agrariërs. Dit zorgt voor een ongelijk speelveld in Europa.
Tegelijkertijd leidt de opheffing van het Productschap Vee en Vlees tot onrust, omdat de financiering van Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV) onder druk komt te staan. Dankzij heffingen van het productschap kon de stichting blijven bestaan. Buitenlandse afnemers van Nederlands kalfsvlees hechten veel waarde aan het kwaliteitssysteem van SKV. Met het wegvallen van de stichting kan de export naar andere landen in gevaar komen.
Hoewel staatssecretaris Dijksma ter compensatie 10 miljoen euro heeft gereserveerd voor de kalversector, zal er meer moeten gebeuren om de kalverhouderij draaiende te houden. Zo zal er moeten worden bezuinigd in de keten zelf. Sommige kalverhouders hebben daarom al gepleit voor een tijdelijke stop op de aanvoer van lichtere vaarskalveren.
Verder zou er een gelijk speelveld moeten komen in heel Europa om de positie van de Nederlandse kalverhouders beter te beschermen, met binnen de EU overal dezelfde regels als het gaat om de gekoppelde premies. Het kan niet zo zijn dat boeren in de ene EU-lidstaat wel inkomenssteun genieten, terwijl boeren in de andere lidstaat zelf de eindjes aan elkaar moeten knopen. Het is dan ook aan de Nederlandse overheid om in 2015 de juiste keuzes te maken.