Kalverhouders zoeken snoeihout

Jasper SchelHet gebruik van snoeihout als brandstof voor biomassaketels om stallen mee te verwarmen biedt alleen maar voordelen. Terreinbeherende organisaties en ANV’s zijn op zoek naar inkomsten voor onderhoud en beheer van natuur- en landschapselementen. Dat kan in de Warmteketen van ZLTO met de verkoop van snoeihout aan veehouders.
Gedacht wordt aan het aanplanten van snelgroeiend hout zoals wilgen op stukken grond van bijvoorbeeld Brabants Landschap of Staatsbosbeheer.
Een ander voordeel is dat het stoken met biomassa zoals houtsnippers veel goedkoper is dan verwarmen met gas of olie. Biomassa is er in overvloed en is bovendien CO2-neutraal in de warmteketen. Daarmee wordt een substantiële bijdrage geleverd aan de doelstellingen van het energieakkoord. Ook kan op deze manier de regionale kringloop gesloten worden en zorgt de aanpak voor meer groei en biodiversiteit.

Brabants Energieakkoord

Ton van Korven en Dirk Beekmans zijn namens ZLTO betrokken bij Twecom, een Europees project met als doel om ongebruikte biomassa van landschapselementen tot waarde te brengen. Met de pilot ‘Omschakelen naar biomassa’ in de Zuidelijke Baronie proberen ze hout als energiebron onder de aandacht te brengen van de kwartiermakers van het Brabants Energieakkoord.
‘Onder leiding van de Sociaal-Economische Raad (SER) Brabant en de Brabantse Milieufederatie (BMF) worden de mogelijkheden verkend van dit provinciale akkoord’, legt Beekmans uit. ‘De doelstelling voor 2020 is om 20 procent hernieuwbare energie te realiseren. Naast de voor de hand liggende energiebronnen als zon en wind, past biomassa daar in onze ogen ook goed tussen.’
Verschillende kalverhouders ten zuidwesten van Tilburg zijn al voorzien van een biomassaketel die gevoed wordt met houtsnippers. Bijvoorbeeld Geert Bekkers in Riel: ‘Ik heb al zeven jaar een biomassaketel die ik stook met houtsnippers. En dat bevalt heel goed.’
Omdat Bekkers met zijn bedrijf ver van de dorpskern af zit, is er nooit een gasleiding aangelegd. ‘Ik zit hier al ruim dertig jaar met mijn bedrijf en ik heb het bij gemeente meerdere keren geprobeerd, maar de aanleg vond ik echt veel te duur: 25.000 tot 30.000 gulden destijds al voor 200 meter gasleiding! Dus ik stookte eerst met aardolie en later ook met kolen.’
Maar de fossiele brandstoffen vielen in de praktijk tegen. Met name de onvolledige verbanding van de kolen zorgde voor problemen. ‘De ketel werd gestuurd met zuurstof. Als het water op temperatuur was, ging de zuurstofklep dicht waardoor de kolen niet volledig opbrandden. De schouw kwam dan regelmatig helemaal dicht te zitten met roet en teer’, blikt Bekkers terug.
De kalverhouder kwam zeven jaar geleden een goed alternatief tegen op een beurs in Hardenberg. ‘Daar zag ik houtgestookte ketels die volledig automatisch aangestuurd werden en waarbij ook een volledige verbranding plaatsvond. Dat was wat ik zocht. Zo kan ik C02 neutraal stoken. Er gaat minder viezigheid de lucht in. Als het water op temperatuur is, wordt er geen brandstof meer aangevoerd.’
De biomassaketel heeft een inhoud van 3.000 liter. Een voorraadbunker van vier bij vier meter met onderin een ronddraaiend veerblad en een vijzel zorgen voor de contante aanvoer van houtsnippers.
Een goede ketel kopen is één, een goede kwaliteit van de houtige brandstof is een zoektocht op zich, heeft Bekkers ervaren. Niet al te hoge kosten en een goede kwaliteit van de houtsnippers zijn belangrijke voorwaarden, waar lang niet alle hout aan voldoet.

Zelf drogen

Momenteel koopt de Rielenaar gechipt snoeihout van 30 tot 40 millimeter bij een loonbedrijf uit de buurt. Hij droogt de houtsnippers zelf in een sleufsilo.
‘Ik heb een speciaal afdekdoek dat ademt. De condens kan er wel uit, maar niet erin. Ik koop het hout altijd in het najaar of in de winter want dan zijn de sapstromen uit het hout en duurt het drogen minder lang.’