Goed voorbeeld doet goed volgen

Vader en zoon Scheffers uit Beverwijk hebben hart voor de natuur. Ze kunnen het niet hebben dat die natuur op verschillende plaatsen wegkwijnt, omdat terreinbeherende organisaties ‘de boel de boel laten’. De twee zijn bewust donateur van SBNL.


Natuurliefhebber én jager

De twee zijn natuurliefhebber én jager. Jan was in zijn werkzame leven eerst actief voor de Nederlandse Heidemij (nu Arcadis). Hij had te maken met veel Nederlandse natuurgebieden. Later ging hij werken bij de gemeente Velsen die hem belastte met het toezicht op de groenvoorziening. Het was eigenlijk vanzelfsprekend dat je met die achter-grond ook lid werd van Natuur-
monumenten en van andere natuur-beschermingsorganisaties. Dat deed Jan Scheffers dan ook in 1966.

Dat lidmaatschap ging hem tegenstaan. De overgang van het Deelerwoud (bijna 2.400 ha tussen de Hoge Veluwe en Arnhem) naar Natuurmonumenten bracht verandering in zijn denken. ‘Het eerste wat dit soort organisaties vaak doen als ze een terrein in handen krijgen, is het verminderen of verbieden van de jacht’, geeft hij zijn bezwaar aan. Sinds 2001 mag er in dit natuurgebied niet meer op edelherten en damherten worden gejaagd. Juist jacht is voor Jan Scheffers, maar ook voor zijn zoon, een passie, die ze van huis uit hebben meegekregen.
De vader van Jan was jachtopziener in Noord-Holland bij de familie Boreel, zijn opa was dat ook en twee ooms liepen eveneens in het groene pak. Als jongen al ging Jan altijd mee. De scherpste doorns in het Hollands duingebied konden hem niet tegen-houden.

Adellijke families met visie

In die tijd zag hij dat de veelal adellijke families op buitenplaatsen kosten noch moeite spaarden om het landschap te beheren en gaaf te houden. ‘Zij hebben er met hun pachters voor gezorgd dat het Nederlandse landschap mooi werd zoals het nu is.
Visie hadden ze en verstand van bosbouw. Wij kunnen hen daarvoor niet genoeg dankbaar zijn’, vindt Jan Scheffers. Daarom kon hij het later ook maar moeilijk verkroppen dat organisaties die zo’n bezit in handen kregen de boel de boel lieten, zoals hij het noemt.
‘Je zag natuur wegkwijnen’, zegt hij. Hij voelde zich niet meer thuis bij die organisaties. Hij stapte als donateur over naar SBNL. ‘Die organisatie tolereert een verstandig gebruik van al dat moois via het wise use principe. De medewerkers, vrijwilligers en het bestuur weten waarover ze praten en laten dat zien ook’, constateren vader en zoon na een bezoek dat ze tijdens de SBNL-donateursdag brachten aan het terrein in Helenaveen.
Nee, de moderne natuurbeschermingsorganisaties krijgen van de Beverwijkers veel minder krediet. ‘En dan te bedenken dat de grondlegger van de Nederlandse Natuurbescherming en van Natuur-
monumenten, Jac. P. Thijsse, ook jager was. Niet fanatiek. Maar hij was het wel’, vult vader Jan Scheffers aan.

Plaagdieren

Een organisatie valt of staat met de mensen die aan het roer zitten, stellen de Scheffers eensgezind. Ze zijn nauw betrokken bij de WBE Wijcker- en Langemeer, die 60 leden telt en 14.000 hectare groot is. Er is voldoende wild. De vereniging wordt geleid door mensen die de weg kennen, vinden de twee.
Bij de WBE is Scheffers Sr. commissaris faunabeheer. Junior is lid, jager en voor zijn beroep professioneel ongediertebestrijder.
Reinout adviseert en hij gaat plaagdieren, zoals ratten, muizen, wespen en kakkerlakken daadwerkelijk te lijf. Duiven, mollen en zilvervisjes zijn evenmin veilig voor hem. Hij heeft er een rijmpje voor:
En wat te denken van de ganzen, de plaagdieren bij Schiphol? In een straal van tien kilometer rondom de lucht-haven worden ze niet geduld vanwege de veiligheid van het vliegverkeer. Reinout schat dat er het afgelopen jaar circa 6.000 vogels uit de lucht werden geplukt, maar er zijn er nog altijd teveel.

Konijnen zorgen eveneens voor hinder. Rond de jachthut van de WBE bovenop de voormalige vuilstortplaats pal naast de A9 en bij Fort Aagtendijk zijn veel sporen van konijnen te zien. Het sprintersvolkje heeft zich de laatste decennia massaal verplaatst van het duingebied naar andere zanderige plaatsen zoals
opgespoten bedrijfsterreinen, havenuitbreidingen en begraafplaatsen. Ze kunnen hier veel schade veroorzaken. Daarom worden ze bestreden.

Nieuwe jachthut

Zo op het eerste oog ziet de 20 jaar oude jachthut van de WBE en de jachtcombinaties er nog degelijk uit, maar er komt een nieuwe. De gemeente Beverwijk vindt de hut bouwtechnisch onvoldoende: nieuwbouw is noodzakelijk.

Reinout Scheffers ziet kansen. Misschien is er dan ook plaats voor een natuur educatiecentrum en heel misschien ook wel ruimte voor zijn eigen bedrijf RS Faunabeheer.

Honger en ellende

Bij de genoeglijk brandende houtkachel in de huidige hut zien vader en zoon Scheffers wel donkere wolken boven de jacht. ‘Beheer blijft van levensbelang’, stellen zij.
‘Kijk maar naar de Oostvaardersplassen en zijn excessieve wildstand plus grote hoefdieren die geen kant op kunnen. Als de winter streng wordt zullen ze massaal sterven van honger en ellende. En dan hoor je de beheerders van deze wildernis niet zeggen: we hebben fouten gemaakt, het experiment is mislukt. En de staatssecretaris? Die hoor je evenmin!’

Tekst en foto Marten van Kammen.

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 7°
    70 %
  • Zaterdag
    15° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 5°
    20 %
Meer weer