Denkfout bij tarief vrijstelling

André HoogendijkDe overheid wil de tarieven voor vrijstellingen sterk verhogen. De nieuwe tarieven zouden kostendekkend zijn en bijdragen aan een efficiënte overheid. In de sector is weerstand tegen deze forse verhoging.
In plaats van te klagen over een euro meer of minder wil ik stellen dat het principieel onjuist is dat de overheid geld rekent voor vrijstellingen. Het gaat om een algemeen belang waarvan de kosten door alle partijen - dus ook de overheid - gedeeld moeten worden.
Het gaat om vrijstellingen zoals bedoeld in artikel 38 van de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden. Met een vrijstelling mogen agrariërs een middel toepassen dat zij anders niet zouden mogen toepassen.
Een vrijstelling geldt voor maximaal 120 dagen en wordt alleen verleend als sprake is van een urgent probleem dat niet op andere wijze kan worden opgelost.
Het moet gaan om een welhaast Bijbelse plaag die met vereende krachten en op onorthodoxe wijze wordt aangepakt. Uiteraard wel na toetsing van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) en het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb).
Kostendekkend werken is iets wat bedrijven en brancheverenigingen normaal vinden, maar wat binnen de overheid niet breed is doorgevoerd. Soms zonder reden, soms met reden.
Bij een dienst, zoals een begraafplaats of een bouwvergunning, willen burgers graag iets hebben wat in hun eigen belang is en waarvoor de overheid kosten moet maken. Het is dan redelijk dat de overheid de kosten hiervoor op de burgers verhaalt.
Uiteraard is het dan wel netjes dat de overheid efficiënt werkt en burgers niet laat opdraaien voor onnodige kosten.
Soms is kostendekkend werken echter flauwekul. Ik denk dat LTO Glaskracht Nederland geen rekening heeft gekregen van Frans Timmermans voor de inzet van de Nederlandse overheid bij de Russische boycot.
Waarom zouden organisaties zoals LTO Nederland, Plantum en de KAVB dan wel moeten betalen voor een vrijstelling? Geldt deze vrijstelling alleen voor de leden van deze organisaties? Is deze vrijstelling alleen van belang voor de primaire sector? Gaat het om iets als een bouwvergunning, terwijl je ook zonder dakkapel gelukkig zou kunnen leven?
Nee, het gaat bij een dergelijke vrijstelling om het oplossen van een groot en urgent probleem waar alle betrokkenen baat bij hebben. Niet alleen de agrariërs, maar ook de handel, toeleveranciers en eigenlijk de hele Nederlandse economie.
Het zijn vaak verenigingen als LTO en KAVB die opkomen voor dit algemene belang en een aanvraag indienen voor een vrijstelling. Deze verenigingen maken daarvoor zelf de nodige kosten door de inzet van hun medewerkers.
Deze uren worden uiteindelijk door hun leden betaald. Daarbovenop moeten zij dan ook nog eens de uren van de overheid betalen.
Het gaat ten principale om een denkfout van de overheid: ‘Jullie hebben een probleem, jullie lossen het maar op en jullie betalen er dus voor.’ Het betreft gezamenlijke problemen die je gezamenlijk moet oplossen. Samen met brancheverenigingen, overheden en andere belanghebbenden.
De hele procedure zou een stuk efficiënter (en dus voor iedereen goedkoper) kunnen door informatie op een betere manier uit te wisselen en elkaar te ondersteunen. Dan werken we allemaal mee en laten we een onderlinge verrekening achterwege.