‘Altijd oren naar vernieuwing’

Hoewel Annie zich niet meer met de teelt bemoeit en alleen nog in de boerderijwinkel staat, zijn de taken en interesses strikt gescheiden. ‘Mijn hart ligt bij de asperges dus ik bepaal de keuzes daarin’, zegt Annie (70). ‘Maar ik doe dus alleen nog de verkoop in ons winkeltje. Een praatje maken met de klanten vind ik geweldig. Sommige mensen komen hier soms alleen om te buurten.’
Maarten (29) maakt op fruitgebied de bedrijfskeuzes. ‘Ik heb minder gevoel bij asperges. Zachtfruit is meer specialistisch werk en dat vind ik leuk.’
Annie begint in 1990 met de teelt van het witte goud. Dat moet ze letterlijk en figuurlijk van de grond af aan opbouwen. Haar ouders hadden naast het huidige woonhuis een gemengd bedrijf dat Annie’s oudste broer overnam en omschakelde tot een melkveehouderij. Nadat hij onverwacht overleed nam Jan, de oudste zoon van Annie en haar man Martin, het bedrijf over. ‘Een moeilijke tijd voor de familie. En Jan zat toen nog op de MAS.’
Bij Annie, moeder van vier kinderen en een buitenshuis werkende man, begint het eind jaren tachtig te kriebelen. ‘Ik wilde eens iets anders prakkeseren. We hadden eerder al wat grond gekocht die heel hoog gelegen was. Dat hadden we gedaan omdat we bang waren als burgers er bekaaid af te komen bij de op handen zijnde ruilverkaveling. Als agrariër met een beetje grond kun je wel een partijtje meeblazen.’
Het aangekochte perceel blijkt prima geschikt voor asperges, weet ze nog als de dag van gisteren. ‘Ik ben toen in Helmond een cursus voor beginnende aspergetelers gaan volgen. Als vrouw kwam ik in een echte mannenwereld terecht, maar dat vond ik niet erg. Ik was het gewend omdat ik indertijd al de eerste vrouwelijke vakslager van Nederland was.’

Goede fundering

Ze breiden het aspergeareaal langzaam maar zeker uit naar drie hectare. Er wordt een loods gebouwd en meer grond aangekocht. Tien jaar later komt daar 1 hectare blauwe bessen bij. Alles tezamen een goede fundering voor Maarten om in 2005 in de maatschap te treden.
‘Het had wel potentie’, blikt Maarten terug. ’Anders was ik er ook niet aan begonnen. Ik wilde in eerste instantie hovenier worden maar tijdens de opleiding wist ik al dat dat niets voor mij was. Daarna heb ik aan de MAS in Horst de opleiding plantenteelt gevolgd.’
Tijdens een stage van Maarten in de Verenigde Staten worden thuis in Olland de eerste frambozenplanten aangeplant. De kleinschaligheid en de onbekendheid van de teelt maken hem enthousiast.
‘Het was nog geen uitgekauwde teelt dus er lagen nog genoeg mogelijkheden voor nieuwe ontwikkelingen. Bij mijn stage bij René Simons in Haaren heb ik heel veel geleerd. Hij stimuleerde mij om het serieus op te pakken. Hij vond ook dat er meer volume aan zachtfruit nodig was voor een betere plek in de winkelschappen.’
De benjamin van de familie start met frambozenteelt in de vollegrond om de kosten te drukken. In 2008 komt er de klad in. Maarten: ‘Frambozen waren toen een hype waardoor er binnen de kortste keren drie keer zoveel werd geteeld. Dat was teveel voor de markt. Daarnaast waren de rassen wel lekker, maar slecht te bewaren en we konden het niet bijhouden met plukken.’
Via The Greenery begint Maarten daarom met de teelt van clubrassen die op smaak en houdbaarheid geselecteerd zijn. ‘Om de paar jaar zijn er wel weer nieuwe frambozenrassen’, zegt Van Hoof. ‘Er zit heel veel beweging in en ik heb altijd wel oren naar vernieuwing. Zo heb ik pas nog met een paar telers van The Greenery nieuwe rassen bekeken bij plantveredelaar PlantScience in Californië (VS).’
‘Ik ben nog jong en wil vooruit. Nieuwe dingen proberen. Daar liggen kansen en dat heeft mijn interesse. Omdat ik inmiddels in potten teel, kan ik ook snel omschakelen naar een nieuw ras. Dat brengt natuurlijk ook wel risico’s met zich mee en soms gok je verkeerd. Maar dat hoort erbij.’
De populariteit van zachtfruit, en met name blauwe bessen, is de laatste jaren enorm gestegen door het benadrukken van het gezondheidsaspect. De anti-oxidanten scoren goed als verkoopargument voor de consument en de bakjes frambozen, bessen en bramen liggen steeds vaker, prominenter en langer in de schappen. Een goede zaak volgens Van Hoof. ‘Alleen zie ik liever dat ze iets goedkoper worden aangeboden. Bijvoorbeeld met actieprijzen of zo. Op die manier gaat de doorloopsnelheid omhoog en kunnen wij constant leveren.’
Ook is het de komende jaren zaak om iets chauvinistischer te worden, meent de zachtfruitteler. ‘We hebben steeds meer last van concurrentie uit Spanje die bijna jaarrond kunnen leveren. Daardoor wordt het seizoen voor ons steeds korter. In Engeland loopt al jaren de PR-actie ‘Buy British’. Daardoor exporteren we bijna niets meer naar dat land.’

Thuisgevoel

Intussen zijn moeder en zoon flink aan het uitbreiden. Een varkensbedrijf naast de kwekerij is pas aangekocht, inclusief grond. Maarten: ‘We gaan de stallen verbouwen tot loods met bewaarcellen voor de rode bessen zodat we de pieken goed op kunnen vangen.’
‘Daarnaast maken we er nette onderkomens in voor onze Poolse arbeiders. We hebben al jaren een vaste kern van vijf mensen die zelf zorgen voor aanvulling in de pieken. De loonkosten liggen lager dan wanneer ik het via een uitzendbureau regel en deze mensen hebben inmiddels een band met ons bedrijf, en andersom. Zo is er eens een loader gestolen en toen hebben een paar Poolse medewerkers midden in de nacht op bloten voeten op de fiets de dief achterhaald. Dat zegt veel.’
De investering die Van Hoof doet voor de nieuwe onderkomens voor zijn personeel, leveren hem financieel niets op. ‘Het is puur voor het creëren van een soort thuisgevoel. Ik geloof erin dat ze ook beter werken als de randzaken eromheen goed geregeld zijn.’

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 6°
    70 %
  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
Meer weer