Weerglas

Anders ga je met je volle verstand toch niet het KNMI verantwoordelijk stellen voor jouw inkomstenderving? Waar is de oermens in ons? Wie heeft er nog last van zijn grote teen vlak voor een hoosbui?

Kijk, als Gert van de Veluwe belt dat hij in zijn shirtje in de zon op de trekker zit, dan ben ik hier in de Noordkop ook wel eens verbaasd als de regen tegen de ruiten klettert. Maar dat is de verbazing over zo veel verschil in zo'n klein landje.

Als we op ons fietsje stappen en onder een strakblauwe lucht richting strand fietsen, snappen we ook wel eens niet waarom iedereen ons tegemoet komt rijden. Tot we over de duinen zijn en de dikke, kille zeemist zien. Dan keren we om en eten ergens onderweg wel een ijsje.

Mijn vader was zeeman en keek altijd naar de lucht, net als Gert die ook nog Buienradar en Opticrop kan inschakelen. Ga ik hysterisch het gras maaien, dan weten we dat het vlak daarna gaat regenen. Als ik bonzende hoofdpijn krijg, komt er onweer; als ik druk wordt storm en bij rugrillers sneeuw. Stinkt het vaatdoekje na een halve dag? Dan is het dus 'vieze doekjesweer' en weet je dat eten snel bederft, maar ook schimmels en luizen zich schaterlachend op het gewas zullen storten.

Soms is het mooi weer, maar weet je dat de was buiten niet zal drogen omdat de stoep lang nat blijft. Een andere keer hang ik om vijf uur nog een bloesje buiten om het een uur later weer binnen te halen. Ik ben een wandelend weerglas.

Een vriendin krijgt zere heupen als er regen komt, mijn dochter een zwaar hoofd bij weersverandering en mijn moeder tikt op de barometer in de gang. Schaapjes aan de hemelbaan duiden wind en regen aan. Als de vogeltjes stil worden, kun je er donder opzeggen dat er bliksem komt en bij avond- of morgenrood weet je ook wat er boven je hoofd hangt. Als ik dat al weet, kan de gemiddelde Nederlander dat ook en dus ook de recreatiesector.

We weten in dit land van truttigheid niet meer wie we de schuld gaan geven, als er iets misloopt. Heus sneu als je camping niet vol raakt of je terrasstoelen leeg blijven. Maar we gaan niet het weerbericht voor de Efteling voorspellen. Hoort de boer in Kaatsheuvel dat het droog blijft, dan laat hij zijn gras nog een dagje liggen, zet zijn gezin op de fiets richting pretpark en komt er in de stromende regen achter dat het weerbericht een gesponsord sprookje bleek te zijn.

We zijn allemaal ontzetten druk met 'natuurlijk' leven, maar op je gevoel afgaan en denken 'Ik zie de bui al hangen, ik laat de surfplank in de garage staan', dat blijkt te moeilijk. Je kunt om te beginnen een lieveheersbeestje in de bloemen zoeken, op je hand zetten, omhoog gooien en 3 dagen mooi weer wensen.

Margriet Paarlberg