'Mestruzie legt verschil tussen belangen bloot'

Nederland heeft nog een jaar de tijd om te voldoen aan de waterkwaliteitseisen uit Brussel. De voorgestelde versoepeling van minister Wiersma is onderdeel van het achtste actieprogramma Nitraatrichtlijn, dat op 1 januari 2026 moet ingaan om de waterkwaliteit te verbeteren. De Tweede Kamer eist een spoeddebat.

De formerende partijen D66 en CDA hebben het demissionaire kabinet opgeroepen om hen niet op te zadelen met softere mestregels en de gevolgen daarvan. De watereisen halen in 2027 is cruciaal om meer juridische vastlopers te voorkomen, ondernemers perspectief te geven en boetes en nog meer Brusselse milieudwang te vermijden.

Wiersma houdt onder druk van de eigen partijleiding vast aan haar voorstel om meer mest te mogen uitrijden in gebieden waar de waterkwaliteit goed is. Want BBB heeft beloofd aan haar achterban 'te leveren' door regels voor boeren te versoepelen. En dat lijkt het enige wat telt.

De hoogoplopende ruzie laat zien hoe lastig het is om een evenwicht te vinden tussen milieu-eisen en agrarische belangen. Maar ook tussen korte- en langetermijnpolitiek. Wiersma meent de boeren een gunst te doen, maar negeert het feit dat het juist de agrariërs zijn die als eersten te maken krijgen met de gevolgen, als niet wordt voldaan aan de milieuregels.

Het maakt dat het jaar 2025 geen kantelpunt is voor boeren en tuinders, maar wel een jaar van realisme. De agrarische sector krimpt, maar verandert. Wie doorgaat, doet dat bewuster. Met minder zekerheden, maar wel met scherpere keuzes. Nu de politiek nog.