Wiersma noemt brief MOB ‘chantage’, maar Kamer wil hetzelfde

Tijdens het commissiedebat woensdag over de stikstofaanpak en mestproblematiek is een felle discussie gevoerd over de brief die Mobilisation for the Environment (MOB) deze week aan de Tweede Kamer stuurde. Daarin stelt MOB een aantal eisen in ruil waarvoor het rechtszaken tegen PAS-melders wil stilzetten.

GroenLinks-PvdA en NSC vinden dat Wiersma het gesprek moet aangaan met MOB. ‘Wat zij vragen, sluit aan bij wat de Raad van State en de rechters vragen’, zegt Kamerlid Harm Holman (NSC). Hij roept Wiersma op om MOB met ‘open vizier’ tegemoet te treden.

BBB-Kamerlid Caroline van der Plas reageerde fel op geste richting MOB. ‘Schrikt me kapot. Ik ben verbijsterd.’ Ze wil niet praten met ‘een partij die zo veel leed veroorzaakt bij boeren.’ Ingaan op de eisen van MOB geeft volgens haar geen garantie dat handhavingsverzoeken richting PAS-melders daadwerkelijk worden ingevuld.

Agressieve chantagepolitiek

SGP is ook kritisch op eventuele gesprekken met MOB. Kamerlid André Flach spreekt van ‘chantagepolitiek’. ‘De agressieve aanpak en stijl van MOB maakt dat we ze niet serieus moeten nemen.’

MOB vraagt in de brief aan de Kamer onder meer om een geborgd stikstofreductieplan voordat de minister overgaat tot het invoeren van een rekenkundige ondergrens van 1 mol/ha/jr. Daarnaast wil het dat het kabinet het hoger beroep in de Greenpeace-zaak intrekt en een tijdspad naar een grondgebonden veehouderij.

De eerst eis van MOB komt overeen met de wens van de Kamer die in meerderheid een motie met hetzelfde verzoek heeft aangenomen. Meerdere Kamerleden herinnerde de minister dan deze nog niet uitgevoerde motie.

ChristenUnie-Kamerlid Pieter Grinwis roept Wiersma dan ook op aangenomen moties daarom uit te voeren. ‘We moeten nu een effectief reductiepad in slaan en niet pas over twee of drie jaar. Laat MOB dan maar roepen. Het scheelt rechtszaken.’

Over rug onschuldige burgers

Wiersma heeft onlangs gesproken met vertegenwoordigers van MOB. De werkwijze van de organisatie staan haar duidelijk tegen. ‘Ze staan vrij om rechtszaken aan te spannen, maar niet over de rug van onschuldige burgers.’

De bewindsvrouw werd een moment emotioneel toen ze verwees naar de problemen die handhavingsverzoeken bij boerenfamilies teweeg brengen. ‘Dat drukt zwaar op die mensen, het leed is zo groot.’

In de brief van MOB ziet Wiersma desondanks aanknopingspunten, maar niet alles is haalbaar. Ze benadrukt dat ook zij inzet op een geborgd reductiepad en een verkenning uitvoert naar grondgebondenheid. ‘Maar ik ga niet in op eisen. Dat is geen manier van met elkaar omgaan. Laat ze de PAS-melders met rust laten en hun geschillen met de overheid bespreken.’

Ook de Tweede Kamer eist een geborgd reductiepad van de stikstofemissies. De Kamer eist dat dit ten grondslag ligt aan het invoeren van de rekenkundige ondergrens van 1 mol/ha/jr. Ook wil een groot deel van de Kamer dat Wiersma wacht op de uitkomst van een proefproces over deze hogere norm, voor ze in gaat tot invoering.

Onder Kamerleden leeft de vrees dat als de hogere rekengrens later alsnog sneuvelt er weer nieuwe PAS-melders bijkomen.