'Gebrek aan strategische visie'

Gelukkig staat De Wijk niet alleen in het vragen om het juiste debat over de positie van de Nederlandse en Europese land- en tuinbouw in een mondiaal speelveld. Maar zij worden nog te weinig gehoord en dat verbaast mij. Want je zou toch verwachten dat er lering is getrokken uit de inzichten die we hebben na een wereldwijde pandemie en een oorlog die nu gaande is.

De leiders van een land zouden zich tenminste een aantal vragen moeten stellen: hoe afhankelijk wil je als samenleving zijn van andere landen en regimes? Waarmee kun je internationaal onderscheiden, creëer je afhankelijkheid en draag je daarmee bij aan geopolitiek evenwicht?

Als de politiek zich deze vragen zou stellen en hier werkelijk beleid op zou gaan voeren, zouden er andere discussies worden gevoerd over, maar vooral met de land- en tuinbouw. Wij boeren en tuinders, samen met de rest van de agroketen, zijn van ongekend strategisch belang en daar wordt onvoldoende over nagedacht. Terecht dus dat De Wijk daar aandacht voor vraagt.

Tegelijkertijd kan het strategisch belang nooit een argument zijn om het niet over emotie en gevoel te hoeven hebben. De angst die mensen soms hebben over gewasbeschermingsmiddelen of een andere denkwijze over het houden van dieren, kun je niet afdoen met: 'Onzin, want voedselproductie is belangrijk.' Wat zou helpen, is een duidelijke strategische visie op de rol van de Nederlandse land- en tuinbouw en vanuit dat vertrekpunt kijken hoe je invulling aan die land- en tuinbouw wilt geven. Nu wordt het debat omgekeerd gevoerd.