'Melkveesector zit in een perfecte storm'

Een indrukwekkende film om te zien. Vooral door het beeld van de ravage en de impact op degenen die getroffen worden. Dat voorspellen van de richting zou je voor onze sector ook graag beter willen doen.

We zijn zeven jaar verder sinds de afschaffing van de quotering en gaan al struikelend verder de toekomst in. Voorspellen begint met de trend van het verleden begrijpen. En daarna analyseren wat via maatschappij en beleid op ons afkomt.

Visies en richtingen genoeg. Maar een visie zonder uitvoering is een hallucinatie. Dus wat ligt echt al vast? Welke impact heeft dat op de sector? Hebben we al oplossingen? Kunnen we inzet leveren op de richting? Maar vooral ook: wie beslist uiteindelijk?

Allemaal zaken waarin ik me het afgelopen halfjaar stevig heb verdiept. Er wordt veel over ons uitgestort, maar we hebben ook heel veel oplossingen. Vaak gaan die wel gepaard met hoge investeringen of zijn ze wettelijk nog niet te borgen. De oplossingen brengen onder de streep soms ook een slechter resultaat dan we nu hebben, in ieder geval voor de korte termijn.

Bovendien, de omgeving waarin je als LTO-bestuurder je plannen presenteert is niet per definitie vergeven van mensen die hetzelfde willen bereiken als jijzelf. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de afgelopen maanden soms wel op zoek ben geweest naar de spreekwoordelijke zuurstoffles om de moed erin te houden.

Want als je midden in de perfecte storm zit, is het moeilijk bouwen aan oplossingen. Maar telkens kom ik weer praktijkvoorbeelden tegen met kansrijke oplossingen. Die moeten alleen vertaald worden naar beleid en dat vraagt een lange adem. Hier ligt ook een belangrijke taak voor onze vakgroep. Als sector moeten we blijven doorgaan met het nadenken over en onderbouwen van oplossingen. Dat is de zuurstof die weerstand biedt aan depressiviteit!