Wim Bens: 'Noodzaak boer en tuinder te verenigen groter dan 125 jaar geleden'

Koninklijk bezoek, zon en een locatie waar de NCB en het verenigde Brabantse boerenleven letterlijk en figuurlijk de wortels hebben. Gastheer Harry Verkampen van het Boerenbondsmuseum in Gemert kon zijn geluk niet op. 'Fantastisch', concludeert hij kort nadat prinses Beatrix onder politie-escorte het terrein heeft verlaten. '31 jaar geleden was Beatrix hier kort na de opening van het museum en nu dus weer. We zeiden tegen elkaar dat we wat grijzer waren geworden. Ze toonde heel veel belangstelling en wilde alles zien.'

De voormalig koningin voerde even daarvoor gesprekken met drie boerenfamilies en onthulde een koningslinde. Die werd ter ere van het jubileumfeest vlakbij de ingang van het Boerenbondsmuseum geplant. Het houten bankje naast de boom, gemaakt door de vrijwilligers van het museum, werd direct in gebruik genomen door Wim Bens en zijn drie voorgangers: Ad Latijnhouwers, Antoon Vermeer en Hans Huijbers.

Vooruitblik

Naast deze speciale gasten en de vele tientallen vrijwilligers die, getooid in Brabantse boerenoutfit van begin vorige eeuw, druk in de weer waren met het uitoefenen van oude boerenambachten en zo de sfeer van weleer tot leven wekten, werd er tijdens de festiviteiten zeker ook vooruitgeblikt. Dagvoorzitter Özcan Akyol stelt na het welkomstwoord van Wim Bens direct een cruciale vraag: 'Is een vereniging als ZLTO eigenlijk nog wel nodig?'

'Armoe is er nu niet, maar de noodzaak om met elkaar samen te werken en succes te hebben, is naar mijn idee misschien nog wel groter dan toen', reageert Bens. 'We zijn met z'n allen individualistischer, veel meer maatschappijbewust en veel beter opgeleid. Dat betekent dat er veel meer uitgesproken meningen zijn en dat er minder volgzaamheid is dan destijds. Dat is op zich geen verkeerde beweging, maar je moet wel zorgen dat je de verbinding met elkaar maakt en elkaar de ruimte geeft om te ondernemen.'

Lessen uit het verleden

Volgens de ZLTO-voorzitter kan Nederland ook helemaal niet zonder agrarische sector. 'Boeren en tuinders maken onderdeel uit van de maatschappij en zijn ontzettend belangrijk voor onze voedselvoorziening, voor veilig voedsel, fijn groen en welzijn. Wat zou Nederland zijn zonder boeren? Ik kan me er geen voorstelling van maken.'

De uitdagingen van de toekomst, met de lessen uit het verleden in het achterhoofd, vormden de rode draad van de paneldiscussies die zowel bij het Boerenbondsmuseum, als tijdens het middagprogramma in theater De Eendracht plaatsvonden. Jong en oud, waaronder akkerbouwer Tonco Padmos, melkveehouder Jacqueline Ulen, Theo Koekkoek van Vion, biologisch akkerbouwer Dyanne Schrauwen en akkerbouwer Jolanda Raaijmakers, gingen over verschillende thema's met elkaar in gesprek.

Respect

Maar hoe divers de onderwerpen ook waren, het draait volgens de deelnemers vooral om een ding: samenwerken. 'Samen is het sleutelwoord', had Akyol dan ook al snel de kern te pakken. Respect voor de boeren en tuinders en het werk wat ze doen, is daarbij onontbeerlijk. Melkveehouder Bert van Zeelst vindt dat het daar nog wel eens aan ontbreekt en verpakte zijn noodkreet in een gedicht dat in Gemert werd voorgedragen door twee jonge muzikanten.