Noardeast-Fryslân ondertekent Waddenagenda voorlopig niet

Het gemeentebestuur wil eerst de zorgen wegnemen bij de boeren en raad en dan pas tekenen. 'We willen een pas op de plaats maken, populair gezegd: we kopen tijd', zei Boerema.

Die tijd wil het college gebruiken om na overleg met het ministerie van LNV en de provincie met een reactie te komen op de Waddenagenda die meer recht doet aan de zorgen van de mensen, om de vragen over een impactanalyse te beantwoorden, in dialoog te gaan met belanghebbenden en een verbeterslag in de informatievoorziening te maken.

Impact Waddenagenda

Boerema zei hiermee recht te doen aan de ongerustheid die er is. 'We willen niet doof zijn voor het geluid uit de sector.' De wethouder gaf aan dat collegeleden afgelopen weekend door allerlei mensen waren benaderd die zich zorgen maken over de impact van de Waddenagenda. Zij zijn vooral verontrust over de natuurplannen voor het gebied.

Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat ontwikkelde samen met onder andere het ministerie van LNV, provincie Fryslân, gemeente Noardeast-Fryslân, de Waddeneilanden de Agenda voor het Waddengebied. Deze agenda richt zich de komende jaren op het beheer van de Waddenzee, Waddeneilanden, Noordzeekustzone boven de eilanden en de vaste wal langs de Waddenzee.

De agrarische sector vreest onder andere voor verzilting in het gebied als er meer natuurontwikkeling komt, door bijvoorbeeld het creëren van meer zoet-zoutwaterovergangen en meer binnendijkse zilte natuur. De ambitie is bovendien om buitendijks meer kwelder te creëren, ten koste van de zomerpolders waar in het voorjaar en de zomer veel vee wordt geweid.

Boeren naar stadhuis

Tientallen boeren kwamen maandagochtend met trekkers naar het stadhuis in Dokkum om burgemeester Johannes Kramer en wethouder Jelle Boerema een petitie te overhandigen waarin ze oproepen de intentieverklaring niet te ondertekenen. Dit gebeurde nadat het college een motie naast zich had neer gelegd met de oproep om de Waddenagenda niet te ondertekenen.

Boerema zei dat het protest van de boeren niet de overweging was geweest voor het besluit van het college. 'Boeren hoeven niet te denken van dat als ze met de trekker komen, dat ze gelijk krijgen. We willen nogmaals luisteren naar de gevoelens in de samenleving. Als college doen we die handreiking. Dat versterkt het vertrouwen in het college en de politiek. En dat is ook winst.'