Dierziekte EIA aangetroffen bij paardachtige in Ardennen

Omdat een dier levenslang drager is van de ziekte – en zo dus andere dieren kan besmetten – wordt bij de aanpak ervan gekozen voor euthanasie of levenslange isolatie met een minimale afstand van 200 meter tot andere paardachtigen. Vooralsnog is in de Ardennen voor de laatste optie gekozen. Er is geen behandeling of vaccin tegen de ziekte.

Er zijn volgens diergezondheidsdienst Royal GD vier ziektevormen te onderscheiden: een acuut, subacuut, chronisch en symptoomloos verloop. Bij een acuut of subacuut verloop vertoont het paard verschijnselen van koorts, sloomheid, gebrek aan eetlust, bloedarmoede, bloedinkjes in de slijmvliezen, soms leidend tot de dood. In de meeste gevallen herstelt het dier weer.

Terugkerende symptomen

Bij een chronisch verloop heeft een paard met regelmaat terugkerende sloomheid en koorts en bloedarmoede, vermagert het dier en ontwikkelt het onderhuidse vochtophopingen aan de benen en onder de buik. Daarnaast komt een subklinisch verloop voor, waarbij de dieren geen symptomen vertonen. In dat laatste geval kan een paard het virus wel verspreiden.

De ziekte werd in maart nog aangetroffen bij een dier in de buurt van Den Bosch. In sommige gebieden, zoals in en rondom Roemenië, komt moeraskoorts endemisch voor. In het verleden werd de ziekte daarom nogal eens aangetroffen bij importpaarden uit die regio.