Roelof de Jong: 'Maiskuil is in het echt beter dan op papier'

De snijmais van De Jong is redelijk droog geoogst. Het drogestofgehalte ligt op 38,5 procent. Met 940 VEM en een zetmeelgehalte van 375 is het een prima product. Opvallend is de lage NDF-verteerbaarheid van 43,7 procent. Dat betekent dat de koe het voedermiddel minder goed kan benutten.

Kuilen met een lage NDF-verteerbaarheid hebben ook vaak een lagere Verteringscoëfficiënt Organische Stof (VCOS). Bij De Jong klopt dat: de VCOS ligt op 73,8 procent.

Hoog vetgehalte

Op papier is de maiskuil dus langzaam verteerbaar en bevat deze weinig energie. Dat zou kunnen leiden tot een hoog vetgehalte in de melk en een lage melkgift.

'Ik zie dat niet echt terug in de praktijk', zegt de melkveehouder. De koeien geven er dagelijks 29 kilo melk van met 4,62 procent vet en 3,59 procent eiwit. 'De mais ruikt lekker en de koeien vreten er goed van.' De Jong is extra tevreden over de melkgift omdat hij zijn bedrijf in juli verplaatste van Sibrandabuorren naar Abbega, 20 kilometer verderop. 'Dat heeft veel impact.'

Voermengwagen

Met de voermengwagen voert de Fries per koe 12 kilo mais, 24 kilo kuilgras en 2 kilo geplette gerst. Het kuilgras is een mengsel van de eerste en tweede snede. Hoogproductieve koeien krijgen maximaal 9 kilo brok per dag. De krachtvoergift per 100 kilo melk is 18 kilo.

De Jong vond de maisopbrengst tegenvallen. Die bleef steken op 37 ton per hectare. Belangrijke boosdoeners hiervoor zijn roeken. Zij pikten in het vroege voorjaar het maiszaad uit de grond. 'Daardoor ben ik nogal wat tonnen kwijtgeraakt.'