'Dinosaurussen terug in Nederland'

Maurits von Martels werd de vorige verkiezingen met voorkeursstemmen door het platteland naar de Tweede Kamer gestuurd. Het CDA schoffeerde deze kiezers vervolgens door Von Martels vier jaar lang in een donkere bezemkast op te sluiten, in plaats van hem op dossiers te zetten die zijn kiezers belangrijk vinden. Ditzelfde lot lijkt agrarische stemmentrekkers Eline Vedder en Cees de Jong beschoren.

Hermen Vreugdenhil heeft enorm veel agrarische goodwill door zijn speurwerk in het stikstofdossier, maar na het optreden van onze landbouwminister is een stem op de ChristenUnie voor velen een brug te ver. De grote vraag wordt of nieuwkomer BoerBurgerBeweging hoge ogen gaat gooien.

Geen groter belang dan eigenbelang. Toch is het goed om ook verder te kijken. De coronapandemie is in sociaal opzicht een drama en ook economisch gaat het niet best. Veel bedrijven schalen af, met ontslagen tot gevolg. De overheid lijkt onbeperkt geld bij te drukken om de economie draaiende te houden.

De stikstofcrisis werd in eerste instantie door bepaalde partijen aangegrepen om voor inkrimping van de veestapel te pleiten. De juridische uitwerking is ondertussen zo complex dat het complete bedrijfsleven wordt gegijzeld. Volgens de letter van de wet dient een supermarkt een Natuurbeschermingswetvergunning te hebben voor de verkeersbewegingen op het eigen parkeerterrein. Zelfs een fietsenmaker met een gaskachel of garage met apk-testapparatuur stoot stikstof uit.

Ik maak me behoorlijk zorgen over de toekomst die wij onze kinderen bezorgen. We laten hen torenhoge schulden na en hebben tegelijkertijd het bedrijfsleven weggejaagd of anders gedwongen tot een hogere kostprijs dan in het buitenland. Het wordt tijd voor een debat over hoofdzaken. Een publiek debat, want onze volksvertegenwoordigers blinken slechts uit in persoonlijke aanvallen en een gebrek aan dossierkennis. Kiezen we voor welvaart met respect voor onze omgeving of willen we na de wolf ook nog dinosaurussen terug in Nederland?