Ja, ik word boer

Dat is niet alleen in Nederland het geval. Het Belgische statistiekbureau Statbel maakte deze week bekend dat bij onze zuiderburen tussen 1980 en 2019 twee derde van het aantal landbouwbedrijven is verdwenen. In vrijwel dezelfde periode nam de werkgelegenheid in de Belgische landbouwsector af met 62 procent.

Met deze cijfers zou misschien zijn te leven als de sector er verder gezond voor staat. Maar wie wil er nu nog boer worden?

Tweede Kamerlid Maurits von Martels (CDA) vertelde aan actualiteitenprogramma EenVandaag dat geen van zijn drie zonen erover denkt het melkveebedrijf over te nemen. Ze zien wel in dat het in Nederland moeilijk is om ondernemer in de landbouw te zijn. Op heel veel boerenbedrijven hoor je hetzelfde.

Ondertussen wordt er veel over de agrarische sector gesproken. Er zijn talloze visies die erg uiteenlopen. Van binnen en buiten de sector. Deze zomer besteedt Nieuwe Oogst er zelfs een serie aan. En dat is inspirerend. Alles bij het oude laten is in ieder geval geen optie. Een toekomstgerichte sector innoveert en vernieuwt.

Maar het begint met een gezonde sector met toekomstperspectief. Niet een die is overgeleverd aan de tucht van de markt met de bekende 'race to the bottom'. Niet een die is overgeleverd aan steeds wisselend overheidsbeleid. En ook niet een waarin je er een bedrijfstak of een baan buiten de deur bij moet hebben om te overleven. Een gezonde sector is een sector waarin de zoon of dochter, of zelfs iemand met een andere achtergrond, zegt: 'Ja, ik word boer.'