Bidden om water

Dat gezegd hebbende, heb ik zelf maar de daad bij het woord gevoegd. Ik ben zondag 22 juli naar de Openluchtmis gegaan bij het Esdonks Kapelleke, tussen Gemert en Boekel in. Tussen de haspels, in een stralende zon en met een geweldig koor, ging de Bossche bisschop Monseigneur Gerard de Korte voor in de viering. Hij had het over Maria Magdalena, barmhartigheid, je ontfermen over de zwakkeren in onze samenleving op financieel en/of sociaal vlak.

Ik moest denken aan ons Sociaal Fonds, waarbij uit de opbrengsten van de Oogstdankgaven leden kunnen worden ondersteund die in moeilijkheden zitten. En aan onze sociaal werkers, onze activiteiten op sociaal vlak om alle ballen in de lucht te houden, een nieuwe start te geven aan je leven of je bewust te zijn van pensioenvoorziening of bedrijfsovername.

Toen op het eind van de viering de voorzitter van het stichtingsbestuur de oproep deed om je portemonnee leeg te schudden voor het Kapelleke, moest ik wel even nadenken. Want de droogte speelt wel erg parten. Boer en tuinder werken met de natuur en het weer is een van de vele onzekerheden. Maar nu is het buitengewoon extreem en niet meer zo vanzelfsprekend dat aardappelen, sperziebonen en worteltjes op je bord liggen.

Het zou best kunnen dat de consument straks het dubbele moet betalen voor zijn avondeten. Of de boer wordt beloond voor zijn werk en gemaakte kosten, is nog maar de vraag. Maar klagen helpt niet. Bidden wel? Sindsdien heeft het drie keer geregend; de stoep amper nat. De voorspellingen zijn dramatisch droog en de naam Oogstrampviering is beter op zijn plek dan Oogstdankviering.

O ja, toch nog wat in de knipbeurs gelaten, want we moeten de winter nog door. We zullen het wel overleven, maar even wat dingen anders moeten doen.