Mest op scheurgrond lijkt overbodig

'Maispercelen op gescheurd grasland krijgen, naast de stikstof die vrijkomt uit de oude zode, nog te vaak een standaard hoeveelheid drijfmest', stellen Laurens Gerner van waterschap Rijn en IJssel, Gerjan Hilhorst van proefbedrijf De Marke van Wageningen UR en Toon van Kessel van Vitens.

Het drietal is betrokken bij het project Vruchtbare Kringloop Achterhoek en Liemers, dat onder andere stikstofverliezen op het melkveebedrijf probeert terug te dringen.

Grasland

De hoeveelheid stikstof die in totaal beschikbaar is bij gescheurd grasland, is veel hoger dan de mais kan onttrekken. Dit is onderzocht in het project, waarbij meer dan 250 melkveehouders uit Achterhoek en De Liemers zijn betrokken.

Bij hen werd in het najaar van 2014 en 2015 op een perceel gras en mais bepaald hoeveel minerale stikstof er in de bodemlaag tot 90 centimeter achterbleef. Het aantal percelen met een overschot van meer dan 60 kilo stikstof per hectare is bij mais ruim twee keer zo groot als bij gras.

Achtergebleven

Bij één groep deelnemers werden in maart 2015 dezelfde percelen opnieuw onderzocht. Het blijkt dat van de 150 of 200 kilo stikstof per hectare in het najaar er in het voorjaar nog maar zo'n 20 kilo in de bodem is achtergebleven.

Dat betekent dat er 130 tot 180 kilo stikstof per hectare verloren is gegaan. 'Een vanggewas kan dat verlies met ongeveer 50 kilo stikstof per hectare verminderen', stelt onderzoeker Hilhorst.

Uitschieters komen vooral voor bij maispercelen die het jaar ervoor in gebruik waren als grasland. Jarenlang onderzoek op proefbedrijf De Marke bevestigt dit.

• Lees meer hierover deze zaterdag in Nieuwe Oogst