Jonge honden in de boxen

De nieuwe loopstal is klaar. Op zaterdag 31 oktober zijn de koeien erin gegaan. We wilden dat ze er in de loop van die week in zouden komen.
We hadden toen nog steeds de deur openstaan, zodat de koeien naar buiten konden. Dat was nodig vanwege het inmiddels grote gebrek aan ligboxen. Gelukkig zat het weer deze herfst mee.
De aannemer was die week al klaar, maar de krachtvoervijzel moest nog worden aangelegd en de bestaande krachtvoerboxen moesten worden overgezet. Dat was veel meer werk dan ingeschat. Met als gevolg dat pas zaterdagavond na het melken de koeien de nieuwe stal in konden. Dat werd een heel spektakel.
We hebben gekozen voor diepstrooiselboxen met gescheiden mest. Iedereen wees ons erop dat de boxen van tevoren vol moesten worden gestrooid, zodat de koeien goed konden liggen. We zijn daarom drie weken eerder al begonnen met instrooien en hebben het bed tweemaal met onze laarzen aangestampt. Een heel karwei.
Die zaterdag lag het strooisel er prachtig bij, tot de koeien erin gingen. Voorzichtig gingen ze de stal in, maar met veel geloei. Wat we niet hadden voorzien, was dat ze als een stel jonge honden aan het graven gingen in de boxen. Daar ging het mooie bed en wat een bende meteen.
Over de dichte sleuvenvloer is een mestschuif geïnstalleerd. Deze schuif dweilt als het ware de mest en gier naar het uiteinde van de stal. Al vrij snel hebben we die avond de schuif aangezet om de bende weg te werken, maar dat viel behoorlijk tegen.
De betonnen vloer was nog droog en er lag veel dikke fractie op de vloer, met als gevolg dat de mestschuif om de paar meter tot stilstand kwam. De hele avond zijn we er druk mee bezig geweest tot we op een gegeven moment dachten: ‘Laat maar zitten. We zien morgen wel.’
Gelukkig gaat het nu beter. De bedden zijn nu goed aangedrukt. Ons gestamp kon niet op tegen het gewicht van een koe. Tot op heden zijn we nog wel bijna dagelijks aan het instrooien. De koeien graven gelukkig niet meer, maar het duurt echt lang voordat de boxen goed vol zijn.
Op dit moment zijn we bezig met de verbouwing van de bestaande stal. Looproutes moeten worden aangepast, het strohok wordt verplaatst en er wordt nog een kelder gegraven. Het einde is in zicht, maar het duurt nog wel even voor we klaar zijn.
We hebben ons voorgenomen om rond kerst en de jaarwisseling alleen het dagelijks terugkerende werk te doen en verder niets. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken.

Elli Ruijter-Masteling