GRIEzelig

De ‘gijzeling’ van Europa duurt voort. Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat een land dat een 70ste van het Europese bruto nationaal product (BNP) levert, heel Europa in gijzeling houdt. Is dat omdat Europa voor de wereld geen gezichtverlies wil lijden? Of komt het omdat een beslissing een boemerangeffect kan hebben? Of is de besluiteloosheid groot omdat landen bang zijn voor elkaar?
Dat de kwestie zich voortsleept is slecht voor Nederlandse boeren en tuinders. De Nederlandse agrarische sector is sterk afhankelijk van internationale handel. Deze handel, onze export, vraagt om vertrouwen tussen partijen, en dat is er nu niet tussen de lidstaten van de Europese Unie. Daarnaast hebben Nederlandse boeren en tuinders voor de export naar landen buiten Europa een stabiele en sterke EU nodig. Ook daar ontbreekt het aan.
Europa begon goed met het stabiliteits- en groeipact met een norm van 3 procent. Daar wilden de landen elkaar onderling op kunnen afrekenen. Prima, dat houdt ieder land scherp en bij de les. Als je deze norm in gezamenlijkheid wilt verhogen, dan is daar op zich niets mis mee. Maar dan moet het wel de norm voor iedereen zijn. Van dat principe is geheel niets meer overeind gebleven.
Als wij als landbouwbedrijf met een plan naar onze financier gaan en vervolgens na twee jaar blijkt dat de uitvoering niet volgens toezegging is verlopen, dan hoeven we niet lang op de afrekening te wachten.
Griekenland lacht Europa gewoon uit en heeft al veel geld naar zich toegetrokken. Dit wordt niet gebruikt om zaken structureel te veranderen. Hier komt het land nog steeds mee weg.
Wel wordt met de lankmoedige houding bereikt dat het vertrouwen in de euro als internationale munt afneemt en dat bij recente verkiezingen in EU-lidstaten de eurosceptische partijen winnen. Zo wordt de rekening nog hoger: het draagvlak wordt verder ondermijnd, de besluiteloosheid neemt steeds meer toe en de daadkracht neemt verder af.
Daarvan profiteren anderen. Er moet een nieuw handelsverdrag komen met Amerika voor verdere openstelling van de grenzen. Amerika wacht rustig af en ziet zijn prooi verzwakken, met alle nadelige gevolgen voor ons, boeren en tuinders in Europa.
Het zijn enerverende tijden, maar ik ben niet al te gerust op de uitkomst.

Kees Antuma