Lentekriebels

Tijdens carnaval voelde je de lente voor de deur staan. Prettig voor de optochten, dat prille voorjaarszonnetje. Toevallig begon tegelijkertijd ook het mestuitrijdseizoen voor grasland. De meeste veehouders laten zich door die eerste zonnestralen niet opjagen.
Het land was amper berijdbaar en ook ik kan het nog wel enkele weken uitzingen. Maar inmiddels wordt door de nodige neerslag het geduld weer op de proef gesteld.
Er is veel te doen rondom mest. John van Paassen die uit frustratie uit Mestac stapt. De column van onze voorzitter in Nieuwe Oogst van vorige week. De schrijvende pers die de afzetprijzen opjaagt. Mestverwerkers zonder mest, initiatieven zonder vergunning in zicht.
Ondertussen zitten we te wachten op de nadere invulling van de veewet waar staatssecretaris Sharon Dijksma (EZ) ieder moment mee naar buiten kan komen. Daarin draait alles om ‘staarten’ en mest.
Ook op de ZLTO Melkveehouderijdag vorige week vrijdag in de Brabanthallen bleek ‘mest’ te leven. Martin Scholten van Wageningen UR vertelde enthousiast over de potentie van het ‘bruine goud’ en de voorsprong van een innovatieve sector. Onder vragenstellers de zorg van te veel mest op je bedrijf en te weinig voor je grond.
Het was Lubbert van Dellen van Accon AVM die zonder een ‘buut’ ton met zijn levendige presentatie en oneliners het publiek, dat al dan niet nog in een carnavaleske roes verkeerde, het meest aansprak. Hij legde meermaals de vinger op de gevoelige plek.
De keuzes die je als individuele ondernemer moet maken, de tijdelijkheid (dus het tegenovergestelde van eeuwigheid) van de derogatie, het harde fosfaatplafond, de noodzaak tot fosfaatefficiency om dat niet te bereiken en de melkveewet die juist dat teweeg dreigt te brengen wat niemand wil.
Maar het belangrijkste: om vertrouwen te krijgen moet je eerst vertrouwen geven. En dat gebrek aan vertrouwen speelt ons parten.
Het wantrouwen bínnen de sector naar elkaar. Het wantrouwen over het ammoniakbeleid. Het wederzijds wantrouwen met de overheid. Om dat vertrouwen een boost te geven, stelde iemand voor een tsunami te organiseren om schoon schip te maken. Maar een tsunami geeft te veel schade.
Het is mij wel duidelijk dat LTO Nederland verder initiatief moet nemen om speelruimte rondom mest te blokkeren, willen we voor de toekomst nog speelruimte overhouden.
Daar maak je je als belangenbehartiger niet populair mee, maar we gaan toch voor een duurzame positie in markt en maatschappij? Innovatie is niet hetzelfde als creativiteit, al zien sommigen dit wel zo. En dan komt die tsunami toch nog een keer.