Rellen om waterlasten

De maat is vol. De Ierse bevolking is boos. Na jaren van bezuinigingen en extra belastingen zijn ze het zat. De nieuwste kostenpost is water. Elk huishouden dat aangesloten is op de waterleiding, moet gaan betalen. Duizenden mensen gaan er bijna wekelijks op uit om te demonstreren tegen de waterheffing.
De ‘vreedzame’ waterprotesten lopen toch af en toe uit de hand. Een minister is bijvoorbeeld een paar uur in haar auto vastgehouden door demonstranten. Op een andere plek zijn vier gemeenteraadsleden door boze burgers klem gezet. Personeel dat watermeters komt installeren, wordt uit woonwijken weggejaagd.
En toen de Ierse president, een kleine, vriendelijke, bejaarde man, een paar weken terug de waterwet ondertekende, werd hij uitgescholden voor parasitaire mug.
Sinds de recessie heeft de Ierse regering verschillende maatregelen ingevoerd om de staatskas te spekken en Europa tevreden te stellen. De belasting is omhoog gegaan, er is een onroerendgoedbelasting ingevoerd en nog een belasting voor lokale voorzieningen. Steeds onder veel protest, want niemand wil natuurlijk betalen voor iets dat voorheen gratis was.
Voor mensen in het buitengebied verandert er niets. Op het platteland is geen waterleiding, de meeste mensen hebben hun eigen bron. In sommige gevallen heeft een kleine gemeenschap een gezamenlijke watervoorziening. Iedereen die er gebruik van maakt, betaalt daaraan mee. De kosten voor eigen water zijn veel hoger dan de beoogde waterheffing. De kosten voor het slaan van een bron, een pomp, filter, waterontharder en een UV-licht voor de desinfectie, lopen in de duizenden euro’s. In ons geval zo’n 8.500 euro.
De regering heeft het geld van de waterheffing hard nodig om orde op zaken te stellen. Op het moment is de watersituatie hier hopeloos. Ze verwachten dat Dublin over een paar jaar regelmatig ‘droog’ staat. 40 procent van het drinkwater dat naar Dublin gepompt wordt, lekt weg vanwege het gedateerde leidingwerk. Op veel plekken zijn de waterleidingen zelfs nog van lood.
Ook is er in de steden regelmatig crisis, omdat het water besmet is met een ziekteverwekkende bacterie. In Galway heeft iedereen maandenlang het water moeten koken omdat het niet veilig was om te drinken.
Wat de situatie niet helpt, is dat de Ierse bevolking roekeloos is in het watergebruik. Geen wonder, zolang water gratis is. Wc’s met een spoelstop zijn hier een bezienswaardigheid. Weinig mensen doen iets aan een lekkende kraan. En als het heel koud is, zetten velen de hele nacht de kraan open zodat de boel niet bevriest.
En dan nog, nu er echt veel moet gebeuren om de drinkwatervoorziening veilig te stellen, gebruiken veel demonstranten steeds hetzelfde argument. ‘In Ierland is er water genoeg, daar betalen we niet voor.’ Jammer dat schoon drinkwater niet uit de lucht komt vallen.

Marion Roeleveld