Veehouderijbeleid roept hevige emoties op

De zaal in Zeeland zit bomvol; er moet een schuifwand verdwijnen om iedereen een plek te geven. De avond begint rustig. Ambtenaar Fred Stouthart legt uit dat de gemeente het geurbeleid wil aanscherpen met het oog op gezondheid en leefbaarheid. Volgens berekeningen hebben nu 518 woningen enige geuroverlast en 51 niet aanvaardbare overlast.
Als de normen in de nieuwe ontwerpverordening worden aangenomen, daalt dat naar respectievelijk 282 en 20. ‘We realiseren zo dus een verbetering van het woon- en leefklimaat’, vertelt Stouthart. ‘Bedrijven kunnen nog wel ontwikkelen, maar moeten extra investeren in emissiebeperking, bijvoorbeeld met luchtwassers.’
Uit de gepresenteerde cijfers blijkt tevens dat Landerd veel verder gaat dan de omliggende gemeenten. Bart Voet, die zijn eerste vergadering als ZLTO-afdelingsvoorzitter leidt, geeft rustig de aftrap voor de reacties: ‘De gemeente is uitgegaan van de maximale ruimte in alle vergunningen, terwijl die niet is ingevuld. Er staan ook veel bedrijven leeg. Kijk liever naar de reële situatie.’
Vervolgens slaat de vlam in de pan. ‘Iedereen vindt gezondheid belangrijk, maar er is nog nooit een relatie aangetoond tussen gezondheid en veehouderij’, zegt een boer met verstikte stem. Wethouder Hans Vereijken kaatst de bal terug: ‘Dat is uw mening. Wij vinden het belangrijk om het te laten meewegen.’
Ook de erkenning van de ambtenaar dat niet reële geuroverlast de basis is voor het beleid, maar modelberekeningen op basis van maximaal benutte vergunningen, maakt de sfeer niet beter. Voet zegt het nog maar eens duidelijk: ‘Het is een papieren beleid. We weten helemaal niet hoeveel mensen daadwerkelijk last hebben.’
Vereijken blijft de systematiek verdedigen: ‘We kiezen voor maximale beperking van het aantal geurgehinderden.’ Waarop een boer in de zaal ad rem reageert met: ‘En wie beschermt ons dan?’ Applaus volgt.
De wethouder nodigt mensen uit om met hem aan tafel te gaan en concrete situaties te bespreken. Maar Voet geeft dat weinig kans. ‘Het wantrouwen is te groot. Mensen zijn bang dat ze zichzelf in de voet schieten als ze hun gegevens laten zien.’

Virtuele discussie

Zo blijft het van beide kanten een virtuele discussie: beleid gebaseerd op normberekeningen versus niet onderbouwde knelsituaties, die wel met veel emotie naar voren worden gebracht. ‘Jullie willen de boeren kapotmaken’, roept iemand. ‘Jullie praten hier wel over mensen, niet over geuren’, vult iemand anders aan.
Op een gegeven moment kapt Voet de discussie af. Het is nu wel duidelijk hoe het ligt. De zaken moeten worden geregeld op een forumavond, die op 20 november plaatsvindt. In de gemeenteraad van begin december volgt dan de besluitvorming.