Drentse driehoek kopje onder

Joost de la CourtRegelmatig werd de laatste jaren ‘het Drentse model’ aangehaald: samen overleggen, niet te veel stampij maken, dan is er voor iedereen wel wat te winnen; polderen op de Hondsrug.
Zo werd ook het Drents Groenmanifest geboren: natuurbeweging en landbouw creëerden drie jaar geleden een beleidskader waarbij er na de zware bezuinigingen op natuuruitgaven in 2011 toch nog wat ruimte werd gevonden voor afronding van de Ecologische Hoofdstructuur. En voor de landbouw kwam er binnen milieugrenzen ontwikkelruimte voor de veehouderij. De provincie nam dit kader dankbaar over.
Zo’n anderhalf jaar lang functioneerde het goed. Er werden weer vergunningen verleend aan boeren om grotere maar tegelijk ook emissiearme stallen te bouwen, zonder dat dit leidde tot procedures bij de rechter.
Tot vorig jaar de Drentse natuur- en milieuorganisaties op de rem trapten. De provincie was wel heel scheutig in haar vergunningbeleid. De ophef werd gesust in een aangepast ammoniakkader met scherpere normen. Alsnog werden mondjesmaat weer vergunningen uitgeschreven. Melkveehouders konden weer bouwen en de stroom aanvragen kwam weer op gang.
Anderhalve maand geleden luidde de Natuur en Milieufederatie Drenthe opeens de noodklok. Gaat de Drentse veehouderij zo door, dan groeit die de komende jaren uit haar jasje en is het milieu de dupe. Onzin, riep LTO Noord, ruimte zat in Drenthe en boeren investeren juist in duurzaamheid. Maar de toon was gezet, en de Drentse driehoek had een nieuwe deuk opgelopen. Al was er nog iets van vertrouwen dat het goed zou komen.
Tot vorige week de bom echt barstte: provincie Drenthe legde het hele proces van vergunningverlening stil omdat het niet Raad van State-bestand zou zijn. Nu was het aan LTO Noord om heftig aan de bel te trekken: dit kan niet waar zijn, het aangepaste ammoniakbeleid is toch juridisch getoetst? Veehouders moeten nu lijdzaam afwachten of en hoeveel ontwikkelruimte er in het nieuwe landelijke ammoniakbeleid komt.
De Drentse driehoek is intussen kopje onder en daarmee lijkt het overlegmodel voorlopig ten einde.