‘Nu kans om te doen wat ik leuk vind’

In 2013 stopte Derks met zijn studie Bedrijfskunde & Agribusiness. Simpelweg omdat het niet meer te combineren was. ‘Ik kan wel wachten tot ik mijn diploma heb, maar ik ben ongeduldig’, klinkt de 19-jarige zelfbewust. ‘Nu krijg ik de kans om te doen wat ik leuk vind. Misschien straks niet meer.’
Kansen zag Derks ook in de akkerbouw. In 2012 startte zijn vader Willy met een Rondeelstal voor zijn leghennen en besloot Stijn tarwe te verbouwen om te voeren aan de hennen van zijn vader. ‘Dan was de kringloop rond’, vertelt Derks die met zijn rechterwijsvinger een cirkel maakt. ‘De tarwe van het land wilden we inmengen bij het pluimveevoer en de mest zou weer op datzelfde stukje land worden gebracht.’
Er was echter één probleem. De overkoepelende organisatie Rondeel bv waar Derks onder valt, was bang dat de eikwaliteit zou verminderen wanneer de familie zelf tarwe zou inmengen. ‘Rondeel bv wil enkel uniforme eieren’, legt de jonge ondernemer uit. Hij is niet voor één gat te vangen en verkocht de zelfverbouwde tarwe via zijn foeragehandel.

Kruispunt

Derks senior stond in 2012 op een kruispunt met zijn leghennen: of uitbreiden op de gangbare manier met scharrel- en koloniehuisvesting of investeren in Rondeel. ‘Mijn vader was er helemaal klaar mee om zich steeds te moeten verdedigen voor de manier waarop hij zijn kippen hield en daarom koos hij voor een Rondeelstal voor dertigduizend dieren’, verklaart Derks junior. Wat hem zo aanspreekt aan Rondeel is de eerlijke prijs die een pluimveehouder krijgt en de transparantie naar de burger toe.
De familie Derks beschikte over twee pluimveelocaties in Groesbeek (één leg- en één opfokbedrijf) en in Beuningen één opfokbedrijf. Het opfokbedrijf in Groesbeek werd overbodig en is in mei omgetoverd tot vleeskuikenlocatie met Stijn als eindverantwoordelijke. ‘Ik zit met mijn vader in maatschap en krijg volledig de ruimte om mijn gang te gaan.’
Het voormalige volièresysteem is verwijderd en de twee stallen van 13 bij 80 meter zijn gevuld met elk twintigduizend vleeskuikens. ‘Er was even sprake van om het bedrijf te verkopen vanwege de slechte eierprijzen en dalende vraag naar jonge hennen’, aldus de jongst bekende vleeskuikenhouder van Nederland. ‘Maar het bedrijf was van mijn opa en ik wilde het niet kwijt.’
De keuze voor vleeskuikens was een eenvoudige. Ten eerste zijn de bestaande stallen met klimaatcomputer en isolatiesysteem geschikt en hoeft er enkel geïnvesteerd te worden in drie voer- en vier nippellijnen. Verder zijn de werkzaamheden voor de foerage en akkerbouw goed te combineren met het houden van vleeskuikens.

Kringloop

Bovendien is er nu wel sprake van een kringloop. De tarwe van het akkerbouwbedrijf wordt ingemengd bij het pluimveevoer en de pluimveemest komt weer op het akkerland. Op dit moment gebruikt de Beuningenaar nog houtkrullen als strooisel, maar in de toekomst wil hij stro van eigen land fijn hakselen en instrooien. ‘Als ik problemen krijg met voetzoollaesies, dan kan ik altijd nog terug naar houtkrullen.’
De vraag rijst hoe je drie bedrijven draaiende houdt. Simpel. Derks heeft in de ochtend en middag anderhalf uur werk met de kuikens. Aan het eind van de ochtend zorgt hij ervoor dat alle machines ingezet zijn voor de akkerbouw. Zijn opa woont op 500 meter afstand en houdt dagelijks een oogje in het zeil.
Voor de foeragehandel heeft Derks één vaste verkoper die werkt op provisiebasis. Voor de akkerbouw en foerage samen zijn drie vaste werknemers inzetbaar en in het hoogseizoen worden nog enkele oproepkrachten gebruikt. Zijn vader en hij wisselen regelmatig personeel en machines uit.
Dierenwelzijn heeft bij de jonge ondernemer hoge prioriteit. ‘Ik heb Volwaard en Kip van Morgen overwogen, maar de opbrengst is gelijk en de aanpassingen in dierenwelzijn vind ik maar gering.’
Het plan is dat Derks in de toekomst het leghennenbedrijf van zijn vader overneemt. ‘Dat duurt nog zeker tien jaar, want de Rondeelstal staat er pas twee jaar.’ Een ander doel is dat hij de komende vijf jaar de akkerbouwpoot opschaalt van 60 naar 100 hectare.
Derks’ hart ligt niet bij een van de drie bedrijven. De bedrijven vullen elkaar juist aan en versterken elkaar, vindt hij. ‘Ik moet er niet aan denken om alleen maar tussen de kuikens te lopen.’