Lessen trekken uit Oostvaarderswold

Het Oostvaarderswold markeert het einde van een te luxueus natuurbeleid. Een natuurbeleid dat uit de hand is gelopen door te grootse plannen en een te smalle beurs.

De vraag rijst of het wel allemaal toegeschreven mag worden aan de kenterende economie en het oplopende financieringstekort bij de overheid. Het is wel een prachtige excuustruus, maar toch iets te gemakkelijk om het daarmee af te doen.

Er kan en moet meer lering getrokken worden uit het achterliggende beleidsproces. Het is goed en nuttig om de balans op te maken van de materiële en immateriële gevolgen. Vast staat dat die groot zijn.

Ondernemers zijn onnodig verplaatst, op slot gezet en gehinderd in de normale bedrijfsontwikkeling. Er zijn met gemeenschapsgeld onnodig veel kosten gemaakt. En veel ondernemersgezinnen hebben jarenlang het zwaard van Damocles boven zich voelen hangen.

Het uitsteken van de vlag geldt hier als een symbool van bevrijding uit een knellende situatie. Voor instituties en organisaties kan de situatie spannend zijn, maar voor de individuele ondernemer is het daarnaast ook nog slopend. Zeven jaar onduidelijkheid is gewoon te lang.

Politiek beleidsmatig moet je vooruitkijken en voorsorteren op toekomstplannen. Daar heeft iedereen in zekere mate nog wel begrip voor. Maar het verplicht tot realiteitszin. Meer claimen dan dat je kunt betalen is zelfoverschatting, waarbij je een ander onnodig in de problemen brengt en pijn doet.

Je moet het niet willen. Eigenlijk zou het verboden moeten zijn, ook voor de politiek maatschappelijke afwegingen die gemaakt worden.

Natuurbelang en landbouwbelang staan vaker met elkaar op gespannen voet. Dat zal ook zo blijven. De schaarste aan grond in ons overvolle landje neemt nog steeds toe.

Natuurbelang en landbouwbelang zijn beide gediend met duidelijkheid. Het betekent dat haalbaar en betaalbaar van meet af aan met elkaar in overeenstemming moeten zijn in een tijdshorizon die politiek bestendig is.

In dat besef moet er nog veel verbeterd worden. Het is eigenlijk te zot voor woorden dat je de Raad van State nodig hebt om vast te stellen dat de financiële rekensom niet deugde.

Berend Santema bsantema@ltonoord.nl