'Wiersma, roep uw BBB-collega tot de orde'

Het komt erop neer dat als je land ruilt met een veehouder of een gespecialiseerde groente- of bollenteler en er in het betreffende jaar sprake is van waardestijging van de grond, er geen recht bestaat op landbouwvrijstelling voor dat jaar. Dit heeft eveneens gevolgen voor de bedrijfsopvolgingsregeling (BOR).

Grond ruilen is een normale gang van zaken in onze sector. Telers kunnen zo een ruimer bouwplan hanteren en het aandeel teelten waarmee ze een boterham verdienen uitbreiden. Veehouders kunnen hun aandeel gras of voedergewas uitbreiden en daarmee mestruimte creëren. Kortom: de kringloopgedachte toepassen in optima forma. Iets wat het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN) sinds voormalig landbouwminister Carola Schouten heeft omarmd.

Als de grond in de loop van de jaren ongeveer dezelfde waarde zou houden, dan waren de gevolgen nog te overzien. Maar zeker in de akkerbouwgebieden is dat niet het geval. De overheid speelt ook nog eens een grote rol in de waardeontwikkeling van de grond. Er is een toenemende druk op het areaal vanwege natuurambities, defensie, energie en wonen. Daarbovenop is het beleid gericht op extensivering. Dit alles stuwt de prijzen van goede landbouwgrond naar grote hoogten.

Op deze dure gronden is de teelt van rustgewassen vanuit landbouwkundig oogpunt een must, maar financieel een rampzalig verhaal. Tenzij de ronkende beloften van een biobased economie alsnog waarheid worden. Juist door te ruilen, kunnen we de bodemgezondheid in stand houden en financieel niet door het ijs zakken. De overheid zou dit moeten omarmen. Zeker nu bedrijfsopvolging geen vanzelfsprekendheid meer is en de vergrijzing in de sector nog steeds toeneemt.

Dat diezelfde overheid nu juridisch kringlooplandbouw om zeep helpt, is opnieuw een klap in het gezicht van de sector. Maar het ondermijnt ook het beleid van het ministerie van LVVN. Dus minister Femke Wiersma, roep uw BBB-collega tot de orde alstublieft.