'Ik word niet graag gedwangvoederd als een foie gras-gans'

Mensen in groepen versterken elkaars eigen mening en worden het daarbinnen steeds meer en meer eens. Wat ik eet, bepaal ik zelf en niemand anders. Ik eet niet eenzijdig, niet te veel of te weinig van het ene of het andere.

Wat ik weet is dat we voor de Tweede Wereldoorlog 35 procent dierlijk eiwit aten en nu ruim 60 procent. Ooit was van het dieet van de eerste oerinwoners zo'n 10 procent vlees. Voor de rest bestond het voornamelijk uit bonen, linzen en gerst. Als ik stel dat we best terug kunnen in dierlijk product, stijgt het geloei binnen de kortste keren op bij hen die er belang bij hebben.

Voor akkerbouwers maakt het niet zoveel uit, behalve dat zij ook voldoende dierlijke mest nodig hebben. Want veganlandbouw met veganmest is onzinlandbouw met onzinmest, omdat dat als een soort oud-Middeleeuws Karel de Grote-drieslagstelsel is, met een derde braak ofwel te inefficiënt.

Plantaardig heeft de toekomst en de discussie dat plantaardige ingrediënten kunnen worden gemengd met dierlijk product is dan niet zo vreemd. Verschillende grondstoffen worden schaars en duur, dus waarom zouden we niet mixen?

Tal van instituties, ook banken, zien kansen in de opkomst van hybride producten, combinaties van dierlijk en plantaardig. Denk aan hamburgers met een deel erwtenmeel of zuivel dat deels uit plantaardige bronnen bestaat.

Beschuit door het gehakt

Jongere consumenten staan ervoor open en vaak zat er vroeger in veel producten al een beetje plantaardig bij dierlijk en omgekeerd. Ons ma deed bijvoorbeeld beschuit door het gehakt, gehakt zonder ck. Trouwens, de discussie of iets plantaardigs wel vleesnamen mag hebben, is ridicuul. Een kolenboer is ook geen boer en koninginnensoep bestaat niet uit koninginnen.

Als oud-ZLTO-afdelingsvoorzitter, van een gemixte afdeling in West-Brabant tussen Oost-Brabant en Zeeland, zag ik tal van als speenvarkens gillende Oost-Brabantse varkensboeren en tevens zo stil als een suikerbiet zijnde akkerbouwende Zeeuwen. Natuurlijk maak ik er een karikatuur van, met een kern van waarheid.

Evenwicht en met mate is ook wat betreft onze voedselkeuze het beste devies, wij zijn geen ganzen. Bovendien: als we allemaal zo'n 300 gram groente en 300 gram fruit per dag eten, kunnen we rond de 5 procent besparen op zorgkosten. Op jaarbasis kan dat miljarden opleveren.