Rijk mag niet alle zonneparken op landbouwgrond uitsluiten van GLB-subsidie

Op basis van de Uitvoeringsregeling rechtstreekse betalingen GLB komt landbouwareaal niet voor de GLB-subsidie in aanmerking als daarop zonnepanelen zijn geïnstalleerd. Dat geldt in Nederland in alle gevallen waar zonnepanelen op landbouwgrond staan. De gedachte hierachter is dat arealen met zonnepanelen in hoofdzaak worden gebruikt voor de productie van energie. En dus niet primair zijn bedoeld voor landbouwactiviteiten.

'In deze zaak ging het om een perceel met grasland waarop zonnepanelen waren geïnstalleerd', legt advocaat Sammy Keywani van advocatenbureau Hekkelman uit. 'Dit grasland werd gebruikt voor het weiden van schapen. De zonnepanelen waren in hoogte, constructie en situering zo afgestemd dat er gras groeide onder de panelen en dat de schapen daaronder konden grazen.'

Het CBb oordeelde dat het categorisch uitsluiten van landbouwareaal met zonnepanelen in strijd is met het Europees recht. In zijn algemeenheid kan niet worden gezegd dat zonne-installaties de uitoefening van landbouwactiviteiten noemenswaardig hinderen. Het CBb verklaart de betreffende uitsluitingsgrond uit de Uitvoeringsregeling rechtstreekse betalingen GLB daarom onverbindend.

'Nieuwe regeling is ook slecht'

Die uitvoeringsregeling is inmiddels opgevolgd door de Uitvoeringsregeling GLB 2023. Daarin is alleen sprake van subsidiabele hectare als er verspreid over het perceel maximaal honderd zonnepanelen per hectare staan die gezamenlijk een oppervlakte beslaan van maximaal 100 vierkante meter.

'Ik vind dat de regeling nog steeds tekortschiet', zegt Keywani. 'Voor de GLB-subsidie is doorslaggevend of de landbouwbouwactiviteiten noemenswaardig hinder ondervinden van de niet-landbouwactiviteiten. Dat hangt vooral af van de opstellingswijze van de zonne-installaties en de landbouwactiviteit. Niet alleen van de voor de installaties benodigde oppervlakte. Daar houdt deze nieuwe uitvoeringsregeling geen rekening mee.'