Minder kobalt in graskuilen door uitspoeling

In de ABZ graskuilen zit gemiddeld 97 microgram kobalt ten opzichte van een langjarig gemiddelde van 173 microgram per kilo droge stof. Volgens ABZ Diervoeder ligt het optimale kobaltgehalte op 100 microgram per kilo droge stof.

68 procent van de graskuilen van hun melkveehouders zit daar onder. Het kobaltgehalte is flink lager als gevolg van 'drainage' of afwatering in het afgelopen groeiseizoen. De vele regenbuien in 2021 zorgden ervoor dat veel kobalt en ook selenium uitspoelden.

Vermagering door tekort

Kobalt is onder andere nodig voor een goede pensvulling en -werking. Het spoorelement heeft geen directe functie in het lichaam van de koe, maar is alleen nodig voor de pensmicroben om vitamine B12 te maken. Dat is echter zo belangrijk dat bij een langdurig bobalttekort een koe gaat slijten, vermageren en uiteindelijk zal uitvallen.

Vitamine B12 speelt een sleutelrol bij het omzetten van opgeloste koolhydraten naar glucose. Een tekort aan kobalt kan blijken uit een matige voerefficiëntie (onder de 1,3) en een slechte vertering, lagere weerstand, mat haarkleed, conditieverlies en een lagere melkproductie. Ook als er veel (subklinische) ketose zonder direct aanwijsbare oorzaak is, dient de kobaltvoorziening in de gaten gehouden te worden.

Hoge melkproductie

Zodra een koe veel koolhydraten vanuit de pens moet omzetten naar glucose is de behoefte aan kobalt groot. Dat geldt zeker bij een koe met een hoge melkproductie. Volgens ABZ Diervoeder is aandacht voor kobalt gewenst bij graskuilen met een erg laag kobaltgehalte.

Dat geldt ook voor droge koeien en bedrijven met veel ketose, matige mestvertering en een matige voerefficiëntie. Ook als jongvee slecht groeit en bot- en beenafwijkingen laat zien, is het aan te raden om naar de kobaltvoorziening te kijken.