Hulde aan Marc Calon

Hulde aan Marc, ik heb het gestrekte been nooit gezien. Sterker nog, je werd juist slachtoffer van het gestrekte been van een paar organisaties die boeren vertegenwoordigen. Deze organisaties groeiden op de voedingsbodem waar LTO gaten had laten vallen.

LTO Nederland is vooral onder de voorgangers van Marc veel te ver gegaan met de eisen die onze regering en Europa stellen. Die eisen moesten het ongelijke speelveld in Europa maskeren en hadden meer te maken met tekortkomingen van kabinetten dan met boeren die tekortschieten.

Die boeren werden door alle restricties de modernste en meest innovatieve van Europa. Ze hadden echter één groot nadeel: ze moesten produceren op een postzegel met heel veel andere belangen. Een situatie volkomen onvergelijkbaar met de andere landen in Europa.

Alle opgelegde restricties werden keer op keer netjes uitgevoerd, maar vervolgens bleek het wéér niet genoeg te zijn. En toen raakte de geest uit de fles. Ik heb alle terechte boerenacties met trekkers voorbij zien komen. Helaas voorlopig met weinig resultaat. Dit moet anders en tevens moeten we zuinig zijn op de massale steun van onze landgenoten. Een volgende trekkeractie zal ondermijnend werken.

Het geeft een heerlijk gevoel je tegenstander in zijn hemd te kunnen zetten. Maar als je vervolgens de wedstrijd verliest, sta je toch echt met lege handen. Ik vrees dat het zo gaat aflopen en dat zou zo zonde zijn van alle inspanningen. Maar ook van de goodwill die men tot nu toe heeft verdiend.

Ik roep ons allen op het tij te keren en weer eensgezind onder leiding van LTO resultaten te boeken waar we mee door kunnen. Met de huidige verdeeldheid kom je nergens en word je zelfs door de zwakste tegenstander tegen elkaar uitgespeeld.

Beste Marc, we zijn elkaar nooit tegengekomen, maar bij dezen dank voor al je inspanningen.
Beste collega's, kom bij zinnen en laat het afscheid van Marc niet voor niets zijn geweest.