Bericht van de boer

‘Does normaal’

‘Doe zélf normaal’, zal het antwoord luiden. Een dooddoener, weinig constructief. Het klinkt als bekvechten op het schoolplein: overtuigd doch wanhopig. En dat zijn we ook, want we zijn de negatieve campagne jegens boeren zat. Zéker na Boxtel. Maar #doesnormaal levert geen dialoog op, alleen geschreeuw. Iedereen kent tenslotte zijn eigen normaal.

Sorry, ik koop dus niet zo’n shirt.

Ik geloof toch meer in de kracht van verhalen. Laagdrempelige en eerlijke berichtjes, waarin we vertellen waarom we doen wat we doen. Want wat voor ons zo vanzelfsprekend is, is buiten de boerenerven te weinig bekend. Neem mijn kapster: toen ik haar vertelde dat de pinken weer eens waren losgebroken, keek ze me vertwijfeld aan: ‘Wat is een pink?’ Mensen weten écht weinig en zijn daarom zo beïnvloedbaar door de media.

Namens onze boerderij schrijf ik nu wekelijks een ‘Bericht van de boer’: een verhaaltje dat we op A6-formaat afdrukken en neerleggen bij de diverse horeca en winkeliers waar onze producten te koop zijn. Mensen die een broodje met onze kaas eten in de plaatselijke lunchroom, kunnen zo lezen wat we die week op de boerderij doen, en waarom.

Daarnaast beantwoord ik op de sociale media van De Groene Griffioen de ‘vraag van de week’. ‘Waarom hebben jullie koeien hoorns? Waarom is een kaas rond en niet vierkant? Hoelang doe je met een stier?’ Vragen waarop mensen het antwoord heus kunnen googelen, maar een bericht van de boer zelf is leuker. En brengt een dialoog op gang.

Tot slot zijn we begonnen met Melkflessenpost. Simpel en speels: wij schrijven een vraag op papier, stoppen die in een melkfles en geven deze mee aan de mensen die onze melk venten in Amsterdam. Klanten aldaar kunnen de vraag beantwoorden, een vraag terugstellen en deze weer meegeven aan de melkboer.

De reacties zijn verrassend en het belangrijkste: er ontstaat een lijntje, een brug. Begrip.

#Doesverhaal