IJsbrouwers staan met boerenijs op feesten

Ageeth Brouwer zocht iets voor haarzelf. Niet voor een baas. Zelf de tijd voor gezin en vrije tijd in kunnen vullen. Het liefst iets in het verlengde van het agrarische bedrijf met melkkoeien en een stukje akkerbouw. Iets maken van de eigen melk.

'Ik begon met een pannetje op het gasfornuis met het maken van yoghurt. Lastig is dat het een dagproduct is. De capaciteit om yoghurt rendabel te maken, is er niet. Toen een collega uit de omgeving er ook mee begon, zijn we verder gaan kijken.'

Tierelier

Het maken van ijs loopt al ruim een jaar als een tierelier. De ijscokar van de IJsbrouwers staat op verschillende evenementen. Voor barbecues en andere feesten is het ijs niet aan te slepen, bakken van 2 en 5 liter worden aan restaurants geleverd en vijf boerderijwinkels in de omgeving verkopen de bakjes.

'De agenda loopt aan het begin van de week snel vol. De mensen vinden je. Voor goede mond-tot-mondreclame doen we ook hard ons best. Met z'n tweeën kunnen we dat aan. We hebben bovendien hulptroepen achter de hand. Voor ons is de voorwaarde dat we zelf alles in de hand kunnen houden.'

Lelystadse Boer

De wens om iets van de eigen melk te maken, werd extra aangewakkerd door de Lelystadse Boer. Een collectief van agrariërs in Flevoland, die van de bedreigingen rond de expansie van Lelystad Airport een kans wilde maken. Lokale producten naar de consument brengen. Vers en lokaal met weinig kilometers.

Door bezoeken aan zuivelaars kwamen Jaco en Ageeth Brouwer op het pad van ijs. 'Kees en Yvonne de Groot uit Dronten maakten het zelf op ambachtelijke wijze. Zij hebben ons aangestoken.'

Prijs ijsmachines

Jaco Brouwer: 'We schrokken van de offertes voor de aanschaf van ijsmachines. De prijs viel niet mee.'

Kees de Groot vroeg kort daarna hoe het met de plannen van de ijsmakers in spe stond. 'We hebben hem uitgelegd dat alles op een laag pitje stond. Kees gaf vervolgens aan dat zij het stokje van ijs maken graag wilden overdragen. Zo kregen we de kans om de inventaris en klanten over te nemen.' Het stel uit Biddinghuizen werd door de voorgangers ingewerkt.

Vriescel

Een gedeelte van de akkerbouwschuur is voor de productie en als vriescel geschikt gemaakt. De ruimte voldoet aan alle eisen op het gebied van hygiëne. 'Een vast moment in de week dat we ijs maken hebben we nog niet', vertelt Ageeth Brouwer. 'Dat doen we tussen alle andere werkzaamheden door. Het runnen van de boerderij blijft het belangrijkst.'

'We inventariseren eerst welke smaken ijs we moeten maken', somt Jaco Brouwer de werkzaamheden op. 'Dan zorgen we voor de verpakkingen en maken we de stickers klaar. De ijsmachine gaat in elkaar en spoelen we voor. Het pasteuriseren, zeg maar', legt hij uit.

Mengsels

'Vervolgens maken we de mengsels. Eerst roomijs, dan de kleuren van licht naar donker. Van vanille naar chocolade. De sorbetsoorten – een sorbet bestaat puur uit vruchten – en ijs waarin mensen geen melk verwerkt willen hebben, doen we op een andere dag in een schone machine. Dan gaan de mengsels met de melk in de machine. Die verhit, koelt en vriest.'

'De machine poept het ijs uit en daar vullen wij de bakjes mee', lacht Ageeth Brouwer. 'Als je kijkt hoeveel melk er nodig is voor het ijs maken, dan hebben we het eigenlijk niet eens over de productie van een koe per week. Heel anders dan kaas waar je echt een gedeelte uit de productie moet halen.'

1.900 man

Op de oogstdag van de Lelystadse Boer stond het stel vorig jaar op het vliegveld meteen voor 1.900 man ijs te scheppen.

'Na een eerste seizoen denk je echt: waar houdt het op? We hebben natuurlijk een goede zomer gehad. Dat scheelt. Januari en februari waren echt rustmomenten, maar dat mocht ook wel. In april begon de gekte met de Tulpenroute. Rijendik stond het voor onze vitrine. Het eerste jaar deden we ook mee, maar zo gek als de afgelopen keer... Ongelooflijk. Mensen vinden dat blijkbaar toch leuk. De boer die zijn eigen ijs staat te scheppen.'

Niet vanuit huis

De ondernemers verkopen normaal gesproken niet vanuit huis. 'Mensen komen niet speciaal voor een ijsje zo ver de polder in rijden, snap je? Om ons heen zijn voldoende boerderijwinkels, waar we ook aan leveren. Dat is voor ons prima. Met een eigen winkel moet je er ook altijd zijn. Nu hebben we alles zelf in de hand.'

Jaco Brouwer knikt instemmend. 'We willen niet door het ijs worden geleefd, maar lekker met z'n tweeën aan de slag. Je bent in de eerste plaats boer, maar met een eigen ambachtelijk product.'

Kansen

'Dat betekent overigens niet dat we onze kansen niet pakken', haakt Ageeth Brouwer in. 'Bij de start heb ik gezegd dat we met ons ijs op Lowlands en de Floriade willen staan. Die droom heb ik nog steeds.'