Peeters combineert teelt van rabarber met afzet

Toen het echtpaar Peeters uit Heide in 2012 stopte met de aspergeteelt en de verkoop aan huis had Nellie Peeters (57) een dialoog met een klant: 'Maar wat gaat Martin nu doen?', vroeg deze klant. 'Meer met rabarber', antwoordde zij. 'Maar hoe gaan jullie dan geld verdienen?' 'Met rabarber', hield de onderneemster vol.

De combinatie van vroege rabarberteelt, het leveren van plantmateriaal en een handelspoot blijkt een gouden greep voor de maatschap Peeters-Bonten.

Hagelschade

Toch is tegenslag part of the deal. Vorig jaar heeft het bedrijf forse hagelschade opgelopen. Door de hevige regenval in het voorjaar is bovendien een deel van de oogst verloren gegaan. 'De exacte financiële strop is lastig in te schatten, maar met meerjarig plantgoed zoals rabarber, heb je jarenlang last van gewasschade', zegt Martin Peeters.

Maar de ondernemer ging niet bij de pakken neerzitten. Hij tuigde een nieuw handelskanaal met Engeland op om de levering richting zijn eindklanten op gang te houden. 'Ik ben een ondernemer die nooit 'nee' zegt.'

Vroege rabarber

Op deze koude winterdag is in diverse stallen in de directe omgeving van Heide de teelt weer op gang gekomen. Na een koude periode in de koelcel of, zoals dit jaar, buiten op het veld, staan de stengelgroentes nu in een verwarmde schuur. Het levert al vroeg in het jaar rabarber op, die vooral bij de horeca in trek is. 'Al zal de opbrengst dit jaar flink wat lager zijn, ik wil graag dat het bedrijf blijft draaien en onze medewerkers aan de slag houden.'

De handel piekt ieder jaar in mei en juni als Peeters naar eigen zeggen als een 'tgv door het leven dendert'. 'De rest van het jaar ben ik meer een diesel. Eigen rabarber telen we nu nog op 11 hectare en dat gaan we richting ons pensioen verder afbouwen.'

Illusie

Bijna veertig jaar geleden nam de ondernemer het ouderlijk bedrijf in Heide over. Zijn veronderstelling dat hij tot zijn zestigste 'lekker kon doorboeren' met wat melkvee, vleesvarkens en een paar hectare akkerbouw, bleek al in de jaren tachtig een illusie. Het echtpaar miste een gunstig melkquotum en verruilde de koeien voor asperges.

Heel wat moeilijker was de stap om tien jaar later afscheid te nemen van de varkenstak. 'Vrienden en familie vonden dit geen verstandige stap, maar wij zijn buitenmensen. Daarnaast vinden we het allebei fijn om met veel personeel te werken, zoals we bij de aspergeteelt al jaren deden.'

Biologisch

Het advies van DLV om ijsbergsla en winterprei te telen, sloeg Peeters in de wind. 'Je wilt toch iets anders dan anderen? Daarom hebben wij de stap richting rabarber gezet.' Vervolgens groeiden de bedrijfsactiviteiten in het gangbare segment en richtte het echtpaar samen met een compagnon een biologisch rabarberbedrijf op. Op het hoogtepunt teelden ze op 28 hectare rabarber, 10 procent van de hele Nederlandse productie. In 2015 stopte de biologische teelt als gevolg van de strenge GLB-regelgeving.

De komende jaren is de handelstak de groeidiamant van het bedrijf. Peeters brengt volop productie van collega-telers op de markt. 'Een paar dorpen verderop zit een van de grootste varkensbedrijven van Nederland, aan de andere kant zit het grootste melkveebedrijf, maar zij hebben geen invloed op de melk- en vleesmarkt', vertelt hij.

Opvolger

'In een nichemarkt als rabarber zijn wij een grotere speler met een groot netwerk als krachtpositie. Dit is ook de reden dat de jongste zoon in 2015 tot de maatschap is toegetreden. Hij zit nu nog op school, maar heeft commercieel talent. Om de keuze voor hem open te houden, proberen wij onze positie verder uit te bouwen.'

Het voordeel van opereren in zo'n nichemarkt is dat de keten weinig schakels kent en de marges op de oogst over het algemeen goed zijn. Daarnaast zijn de lijnen met de eindklanten kort en kunnen de telers beter inspelen op vragen uit de markt. Nadeel is dat de risico's in het bedrijf niet gespreid zijn en dat een mislukte oogst hard aan kan komen.

Zakelijk

Peeters noemt zichzelf 'zakelijk, maar beslist niet hard'. 'Leven en laten leven is het motto dat ik omarm. Ooit wilde een collega beginnen met rabarberteelt, maar hij had door een faillissement van een afnemer geen geld voor plantmateriaal. Toen hebben we een constructie bedacht waarin ik de grond heb gehuurd en de planten geleverd. De kosten heeft deze teler in een aantal jaren terugbetaald. Nu heeft hij een goedlopend bedrijf.'

De komende jaren gaat de ondernemer zich vooral richten op de handelstak, want 'handelen voelt als een hobby'. Tegelijkertijd haalt hij veel energie uit zijn contacten in de sector. 'Zo is al twee keer een negentienjarige HAS-studente op het bedrijf geweest met haar eigen businessplan. Een jonge enthousiaste meid advies geven over het opstarten van rabarberteelt doe ik graag. Volgens mij is er ook gewoon ruimte voor een geleidelijke groei in de markt.'