Knallen op een nieuwe locatie

De jonge melkveehouder (34) uit Krabbendijke komt van het ouderlijk bedrijf, enkele kilometers verderop in Kruiningen. Daar deed hij het bedrijf samen met zijn broer en ouders. Sinds hij op de nieuwe locatie zit, heeft zijn broer de leiding op het ouderlijk bedrijf.
Beide bedrijven werken nog wel volledig samen. Ze zitten beide in een vof van de broers en hun ouders. 'We werken als één bedrijf', zegt Van Schaik. De vof exploiteert 170 hectare.

Van Woerden naar Zeeland

De familie Van Schaik kwam in 1994 uit Woerden naar Zeeland. Daar vestigden ze een bedrijf met melkvee, slachtvarkens en een kaasmakerij met huisverkoop. De wei uit de kaasmakerij werd benut als voer voor de varkens. Het bedrijf groeide gestaag. In 2007 kocht de familie de toenmalige akkerbouwpolder, waar Lourens nu boert. Er stonden toen geen gebouwen. De eerste jaren werd de grond daar samen met een akkerbouwer uit de buurt geëxploiteerd. Van meet af aan was wel het doel om er een melkveebedrijf te vestigen. Vooruitlopend daarop groeide het quotum regelmatig. Omdat de gebouwen in Kruiningen te klein werden, ging het jongvee naar een opfokbedrijf in Brabant. De melkstapel groeide ondertussen tot 250 koeien.

Alles met één man

De stal op de nieuwe locatie werd in 2014 opgeleverd en in oktober van dat jaar ging Lourens er melken, met twee robots. Toen de nieuwe locatie gereed was, kwam ook het jongvee terug naar Zeeland. De jonge veehouder had toen al ruim 110 koeien aan de melk. Alles was net op tijd voor de fosfaatrechten. 'We hebben het best goed getroffen', blikt de Krabbendijkenaar terug.
Hij was snel gewend op het nieuwe bedrijf, net als de koeien. Op het ouderlijk bedrijf werd een deel van de koeien in robots en een deel in een carrousel gemolken. Die laatste groep is verhuisd naar de nieuwe locatie.
Van Schaik heeft bewust gekozen voor twee robots. 'Het idee is om het bedrijf met één man, zonder vreemde arbeid, rond te zetten. Dan zijn robots ideaal. Vroeger kon er één melken en iemand anders moest voeren. Nu moet alles tegelijk kunnen doorgaan.'

Akkerbouwtak

Het land bij het nieuwe bedrijf ligt aaneengesloten rond het erf. Achter een van de typerende Zuid-Bevelandse dijken ligt nog een stuk akkerbouw. Daar teelt de maatschap mais, suikerbieten en luzerne. De bietenteelt bevalt goed. Ze telen nu bijna 6 hectare. Het quotum zat op de grond die de vof destijds kocht. Van Schaik wil doorgaan met de teelt, zolang niet alle grond voor de veehouderij nodig is.
Voor de akkerbouwteelten doen ze alleen al het grondwerk. De loonwerker doet de rest en houdt ook in de gaten wanneer een bespuiting nodig is. De akkerbouw bevalt goed, maar als ze meer willen melken is het de vraag of de akkerbouwtak blijft.

Varkenshouderij

Van een andere tak is het al bekend dat die stopt, namelijk de varkenshouderij. Op het ouderlijk bedrijf houdt de maatschap nu nog 400 vleesvarkens. Een paar jaar geleden waren dat er nog 800. Maar de stal is verouderd en er is geen luchtwasser. De vof maakte daarom gebruik van een regeling waarbij tot 2020 doorgegaan mag worden zonder te investeren in milieutechnieken, zoals een luchtwasser, maar dan wel met minder dieren. 'Het is een liefhebberij van mijn vader', zegt Lourens. Hijzelf heeft minder met varkens, net zoals zijn broer. 'Ik hoop dat we de fosfaatrechten van de varkens kunnen omzetten op rundvee.'

Huisverkoop

Met de huisverkoop zijn ze vier jaar terug al gestopt. 'Je hebt dan altijd mensen op je erf. Mijn moeder deed dat vol overgave, maar mijn broer en ik hebben allebei vrouwen met een baan buitenshuis. Als je er personeel voor in dienst moet nemen wordt het een heel ander verhaal.'
Als de ouders de bedrijven overdragen, worden de twee locaties wel gesplitst. 'We willen wel waar mogelijk blijven samenwerken', zegt Lourens. 'Dat gaat nu ook goed.'
Dan hoopt hij voorlopig wel vooruit te kunnen in de Krabbendijkse polder: 'Ik hoop hier de komende dertig jaar lekker te kunnen boeren. Maar je weet het nooit. Met het andere bedrijf zijn we best wel hard gegroeid. Dat kon omdat we dat deden met mijn vader en mijn broer. Maar hier werk ik zonder personeel. Ik hoef er nu niet veel bij te hebben.' Voorlopig kan hij focussen op efficiënte melkproductie. 'Daar ligt mijn hart en dat van mijn broer.' Dus nu knallen? 'Precies. De koeien doen het hier super.'

Twee bijeenkomsten

Op 4 juli is op het bedrijf van Van Schaik een bijeenkomst over erfafspoeling. De veehouder heeft een hoog erf en bijna geen afschot in de sleufsilo's. Anders zou de achterkant van de silo's nog hoger liggen. In die sleufsilo's zitten elke zes meter twee putjes: één voor schoon regenwater en één voor vuil water. Als de silo leeg is, stroomt het water via het eerste putje rechtstreeks naar de sloot. Als er voer in de silo ligt, stroomt het vuile water via het andere putje naar een aparte kelder. Daarin komt ook het spoelwater van de melkrobots en de riolering van het huis.
Als de veehouder dunnere mest wil hebben, zoals in het voorjaar bij sleepslangbemesting, gaat een deel van het afvalwater bij de rundveemest. Het water van het erf gaat rechtstreeks naar de sloot. 'Het erf moet je wel netjes schoon houden', zegt Van Schaik.
Er zijn in Zeeland twee bijeenkomsten erfafspoeling, beide om 20 uur: 28 juni bij Van de Heijning, Liniedijk 2 te Hulst en 4 juli bij Van Schaik, Gentmansdijk 5 in Krabbendijke.