Te weinig water

De Rabobank in Houten hield onlangs een bijeenkomst. Daar kwamen de twee strategische uitgangspunten van Rabobank Nederland duidelijk naar voren, namelijk de bank voor Nederland, maar ook de bank voor voedselvoorziening tot 2050.
Juist die voedselvoorziening kwam aan de orde en dan is de eerste schrik toch wel groot, als je bedenkt dat we in 2050 negen miljard monden moeten voeden. Waarbij je nou eenmaal niet het minste gevoel hebt wat dat betekent. Wel komt het wat dichterbij als je hoort dat er ruim 150 mondjes per minuut bijkomen en dat meestal op plaatsen waar nou al niet altijd voldoende voedsel is voor de huidige bevolking.
Als je dan ook nog meekrijgt dat de oppervlakte cultuurgrond eerder afneemt dan toeneemt, dat er een klimaatverandering aan de gang is, dat er veel woestijnvorming plaatsvindt en dat er meer verzilting optreedt, dan kom ik zo dichter bij de titel van mijn column, namelijk het dreigement van een geweldig tekort aan zoet water om al onze producten te laten groeien.
Dan moet je dus gaan werken aan de oplossing van de mogelijke voedseltekorten. Zo hoorde ik dat we met zijn allen bijna 5 miljard euro uittrekken voor innovaties en kennisontwikkeling, inclusief allerlei proeven, maar dat we tegelijk ook wereldwijd 35 miljard euro uittrekken om wapens te produceren.
De Rabobank is heel actief op het niveau van kleinschalige verbetering van productieverhoging in ontwikkelingslanden zoals dat ook door onze koningin Máxima met microkredieten wordt ondersteund. Naast financiële ondersteuning is het nog meer van belang om al onze kennis van productiemethoden, nieuwe rassen en andere zaken die hier al zo vanzelfsprekend zijn, te delen.
Juist in de ontwikkelingslanden kan het van wezenlijk belang zijn om bijvoorbeeld met beter zaaizaad of de verbetering van opslag van het voedsel mee te helpen aan het voorkomen van honger, of erger nog, een voedseloorlog. Voor de Nederlandse boeren en tuinders is het daarbij van belang om voorop te blijven lopen. Al is dat met de huidige krimp op alle kennisinstituten niet even makkelijk.
Dat hierbij water van wezenlijk belang is, hoef ik hier niet uit te leggen. Dat daarbij waterkennis hoort, de waterschappen dus, maar ook ons eigen Deltaplan Agrarisch Water spreekt ook voor zich.
We hebben in de meest recente periodes weer eens goed gemerkt wat water betekent. Of het nu te weinig was (op veel plaatsen deze zomer), maar ook weer het te veel waardoor we nu bij de oogst weer alle zeilen moeten bijzetten om het spul binnen te krijgen. Dat onze eigen appels en peren hieronder vallen merk ik, en dus ook mijn collega’s, aan den lijve. Veel succes met de oogstwerkzaamheden.

Huub van der Maat