Lariekoek en apekool over ons dagelijks voedsel

De productie van voedsel komt steeds verder van consumenten af te staan. Dat leidt tot wantrouwen richting de producenten ervan.
Prof. dr. ir. Tiny van Boekel is voedingsmiddelentechnoloog in Wageningen. In Chemie Magazine ontleedt hij de haperende verbinding die bestaat tussen consumenten en voedselproducenten.
Hij heeft kritiek op de ‘heiligverklaring’ van de biologische landbouw, steunt de inzet van genetisch gemodificeerde gewassen, plaatst kanttekeningen bij de gezondheid van onbewerkt vers voedsel en prijst E-nummers.
Met zijn visie gaat hij in tegen vrijwel alle populaire zienswijzen op de moderne voedselproductie. Vooral de aversie onder consumenten tegen E-nummers is veelbesproken. De verplichte detaillering van etiketten leidt eerder tot meer argwaan dan tot vertrouwen in voedsel.
De toevoeging van E-nummers is synoniem komen te staan voor gerommel met voedsel. De argwanende burger heeft moeite om met al die informatie om te gaan. Ten dele is dat de levensmiddelenindustrie zelf aan te rekenen. In reclame wordt het beeld geschapen dat Italiaanse oma’s de pasta van de A-merken bereiden, en in bierreclames brouwen stoere mannen het bier.
Dat is niet de werkelijkheid en dus moet het niet op die wijze worden uitgebeeld. Dat voedselfabrieken meer laboratoria zijn dan ambachtelijke gaarkeukens is geen zwaktebod, maar juist de kracht. Er gaat veel energie zitten in het veilig, gezond, houdbaar en aantrekkelijk maken van ons voedsel. Daar zijn veel knappe koppen dagelijks mee bezig.
Zolang we lariekoek over voedsel - bangmakerij over wat er in de levensmiddelenindustrie gebeurt - pareren met apekool - irreële weerspiegelingen in reclame - zal het beeld over voedselproductie niet veel veranderen.