Haat-liefdeverhouding met Vecht

‘De vergoeding die we krijgen voor het slopen van de oude ligboxenstal op deze plek is een van de puzzelstukjes die we nodig hadden om een complete bedrijfsverplaatsing mogelijk te maken’, zegt de melkveehouder.
Aanleiding voor de verhuizing van het bedrijf naar een nieuwe locatie is de nabijgelegen Vecht en de plannen om de rivier meer ruimte te geven in combinatie met natuurontwikkeling. ‘Die plannen liggen er al jaren. Alles gebeurt op vrijwillige basis, zo is ons steeds verzekerd. Maar zo hebben we het niet ervaren. We zijn ruim tien jaar in gesprek geweest met diverse betrokken partijen om de bedrijfsverplaatsing mogelijk te maken. Mogelijke onteigening werd daarbij als stok achter de deur gehanteerd.’
Jarenlang vormden de boorden van de Vecht een groot deel van de huiskavel van het melkveebedrijf. ‘We hadden er zo’n 20 hectare grond in gebruik; deels in eigendom. Via een veetunnel konden de koeien heen en weer naar de stal aan de oostzijde van de Hardenbergerweg tussen Mariënberg en Hardenberg.’
De familie stond niet onwelwillend tegenover een eventuele bedrijfsverplaatsing. ‘Het was duidelijk dat er wat moest gebeuren. Omvorming van de gronden langs de Vecht tot natuur zou betekenen dat we op onze huiskavel met beperkingen te maken zouden krijgen.’
Helemaal weggaan uit het Vechtdal was echter niet iets wat de ondernemers aansprak, zegt Hans Broekroelofs. ‘Ook elders moet je hard werken om je bedrijf succesvol te maken, misschien nog wel harder dan hier.’

Financiën

Een lastig punt was de financiële kant van de zaak, stelt zijn vader. ‘We moesten wijken voor natuur. Dat betekent dat je voor je grond een vergoeding krijgt ter hoogte van de agrarische waarde. Meer niet. Het probleem is dat je bij een bedrijfsverplaatsing met allerlei extra kosten te maken krijgt. We hebben enorme bedragen uitgegeven aan adviseurs die we nodig hadden om de verplaatsing mogelijk te maken. Verder hebben we de nieuwe stal gebouwd op een plek waar nog niets was. Dan krijg je bijvoorbeeld te maken met kosten voor aanleg van nutsvoorzieningen.’
Het verwerven van alle noodzakelijke vergunningen kostte de melkveehouders jaren. In 2012, veel later dan gehoopt, konden ze een nieuwe stal voor 140 stuks melkvee in gebruik nemen.
Niet alleen de ondernemers, ook de koeien ervoeren de verplaatsing naar de nieuwe locatie als een verbetering. ‘Doordat de bedrijfsverplaatsing zo lang op zich liet wachten, hebben we veel te lang met een verouderde en te volle ligboxenstal moeten werken. De nieuwe stal is daarvan het tegenovergestelde. Die biedt de koeien licht, ruimte en rust’, vertelt Hans Broekroelofs.
‘De overgang naar automatisch melken komt het dierenwelzijn ten goede. Ons uitgangspunt is: koe blij, boer blij. Dat is ook een reden om vast te houden aan weidegang. Doordat we enkele jaren geleden grond van een buurman konden kopen, hebben we nu rond de stal 25 hectare huiskavel waar we de koeien weiden.’
In de stal lopen ongeveer honderd koeien die door twee melkrobots worden gemolken. Bij de bouw is rekening gehouden met de eventuele toekomstige plaatsing van een derde robot, vertelt Gerrit Jan Broekroelofs. ‘Dat is momenteel niet aan de orde. De bedrijfsverplaatsing bracht een zodanig zware financiering met zich mee dat we ons nu geen grote sprongen kunnen veroorloven. We mikken voorlopig op geleidelijke groei. Daarbij gaan we uit van grondgebondenheid. Met een buurman zijn we in een maatschap gestapt om het grondareaal, gekoppeld aan ons bedrijf, te vergroten.’

Goed beeld

De melkveehouders vinden het belangrijk om burgers en recreanten in het Vechtdalgebied een goed beeld te geven van wat er op agrarische bedrijven gebeurt. Het melkveebedrijf doet onder meer mee aan ‘De Boer als Gastheer’. ‘Het is hartstikke leuk om te doen. Jammer is wel dat de vergoeding die we voor deze activiteiten ontvangen, geen redelijke uurvergoeding oplevert’, tekent Henny Broekroelofs aan.