‘Samen met de boer knelpunten oplossen’

Ida HylkemaToering Loon- en Grondverzetbedrijf vierde onlangs zijn vijftigjarig bestaan. Het bedrijf wordt gerund door Peter en Gretha Toering en telt vijftien medewerkers. Zo’n 60 procent van de werkzaamheden is voor de agrarische sector – veelal melkveehouderij –, de rest werken ze in de weg- en waterbouw. ‘De jongens op de kraan kunnen ook zo meedraaien in het agrarische werk, dat maakt je flexibel.’
Toering houdt zich op de hoogte van de ontwikkelingen in de sector door vakliteratuur en bijeenkomsten van onder meer de afdelingen Tytsjerksteradiel/Dantumadiel en Smallingerland van LTO Noord. In beide afdelingen zitten klanten, vandaar.
‘Mijn vader was destijds al lid van de CBTB. Toen had je iedere veertien dagen de zaal vol boeren, nu zitten er soms maar twintig uit een hele gemeente. Maar ik vind die bijeenkomsten belangrijk en ga erheen uit interesse en om mee te praten, maar ook om te netwerken of als belangenbehartiger van onze sector.’

Spanningsveld

Behalve van LTO Noord is het echtpaar lid van belangenvereniging Cumela. Gretha Toering is voorzitter van Cumela Friesland. ‘Een heel andere organisatie’, ervaart ze. ‘LTO is erg breed en echt een lobbyorganisatie, Cumela is meer oplossingsgericht. Soms merk je een spanningsveld en tegenstellingen, zoals in de discussie rond het kentekenbewijs voor trekkers. Maar er wordt ook veel samengewerkt.’
De loonwerkers volgen de actualiteiten in de melkveesector op de voet en spelen daar met hun bedrijf op in. ‘Wij bieden graag oplossingen’, zegt Peter Toering. ‘Waar loopt een boer tegenaan in zijn bedrijfsvoering en hoe kunnen wij helpen? De prijs is niet altijd bepalend, het gaat om de beleving van de ondernemer.’
De laatste tijd is Toering veel met de bodem bezig, in zijn ogen een ondergeschoven kindje in de melkveehouderij. ‘Dure en grote machines zijn niet altijd de beste oplossing. Het gaat erom hoe je mensen en machines het beste op elkaar kunt afstemmen’, vindt hij.
‘We hebben bijvoorbeeld nu een weegsysteem op onze hakselaar en silagewagens, zodat we precies kunnen bepalen hoeveel gras er van een perceel wordt gehaald. Daar kan de bemesting dan later weer op worden afgesteld. Het gaat steeds meer de richting van precisielandbouw op. Degenen die dat goed in de vingers hebben, verdienen hun geld nog wel.’
De ondernemers maken zich soms zorgen over de schaalvergroting en snelle groei van sommige bedrijven. Ze merken het meteen als de melkprijs zakt en de liquiditeitspositie van bedrijven onder druk komt te staan. Ook zijn ze zich bewust van de ontwikkeling dat grote bedrijven het landwerk zelf gaan oppakken.
‘Maar onze sector houdt bestaansrecht, als je maar meegaat in de ontwikkelingen en je kunt onderscheiden en boeren kunt overtuigen dat zelf doen niet altijd beter is.’