Kanniewaarzijn

Het gaat met het nieuwe agrarisch en particulier natuur- en landschapsbeheer niet van een leien dakje. Dat beheer moet zorgen voor betere natuurresultaten. Daarvoor zijn door de experts van Alterra en de provincies kansrijke gebieden aangewezen. Maar hier gaat er iets fout. Ze omvatten in oppervlakte aanzienlijk minder hectaren dan de huidige gebieden, die boeren en particulieren nu met subsidie beheren. Ze hebben daarvoor een zesjarig contract afgesloten, dat in veel gevallen doorloopt tot na 1 januari 2016 als het nieuwe beheer met gebiedscollectieven moet gaan werken. Daarmee ontstaat de rare situatie dat er na die datum met overheidssubsidie nog vrolijk beheerd wordt, terwijl de experts de kansen op succes laag inschatten. Zelfs vorig jaar, toen iedereen al wist dat het beheer een nieuwe weg inslaat, zijn er nog vrolijk van die kansloze contracten afgesloten. Weggegooid geld dus. Het gaat in totaal om 1.400 van die doorlopers buiten de kansrijke leefgebieden. Ze hebben bijna 20.000 ha in beheer. Er is een wekelijks televisieprogramma
Kanniewaarzijn, waar dit onderwerp zo in zou passen.

Voor de 38 collectieven, die vol enthousiasme met het nieuwe kansrijke beheer aan de slag willen, is het een tegenvaller. Voor hen is minder geld beschikbaar dan gedacht. Bijna 7,5 miljoen euro minder, die naar de weinig kansrijke gebieden gaan. Daar komt nog eens 3,5 miljoen euro bij voor uitvoeringskosten: 2.500 euro per boer of particulier. Kanniewaarzijn. Die 11 miljoen kunnen de collectieven veel nuttiger besteden.

Wat doet de overheid? Ze gaat de deelnemers aan het huidige beheer een onzinnige brief sturen. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), waarin de vroegere Dienst Regelingen is opgegaan, vraagt daarin of boeren en particulieren het contract willen inleveren, als ze in een kansloos gebied zitten. Dat is geen slimme vraag, want het zou betekenen dat ze dan vrijwillig afzien van een bedrag van gemiddeld 5.250 euro. Dat doet geen zinnig mens. Dus dat vraag je ook niet. Voor de 1.400 doorlopers zit er meteen iets triests in de brief. Ze gaan straks beheren, terwijl ze weten dat ze met een kansloze missie bezig zijn. Daar moet toch iets op te vinden zijn?

Hans Siemes, Bestuursadviseur SBNL